11
yüzüncü yıl etkinliklerinin en kayda değer ayağı, galatasaray tarihinin ise en trajik olaylarından biri "title"ını aynı anda gururla(!) taşıyan event. kapalı tribünün dinazorları eşliğinde unutulmaya yüz tutmuş onlarca tezahürat mecidiyeköy semalarına yayılmış, sahada olamayan bir çok eski futbolcu sopalı pankart ve tezahüratlarla onore edilmiştir. maçın hakemliğini de ertuğrul dilek üstlenmiş, gözlüklü haliyle epey değişik bir görüntüye yol açmıştır. adına yaraşır biçimde rüya gibi bir maç olmuş, o tarihlerde yaşayan galatasaraylıların birçoğunun hayatlarının en mutlu dönemlerine sebep olan insanlar sahada bir arada görünmüştür...
işin trajik tarafı ise şudur ki; bütün bu olayların yaşandığı sırada galatasaray erkek basketbol takımı taraftarının alınmadığı ancak kudurmuş köpeklerin doldurduğu tribünler önünde oynanan bir maçta iki farkla rakibine mağlup olup play-out oynamak zorunda kalmıştır. acılarla kararttığı yüreğimiz hala daha zaman zaman sızlayan rahmetli başkan özhan canaydın ise o sıralarda sahada gezinip eski başkanların elini öpmekle falan meşguliyet göstermekte idi...
(bkz: 24 nisan 2005 banvitspor galatasaray basketbol maçı)
işin trajik tarafı ise şudur ki; bütün bu olayların yaşandığı sırada galatasaray erkek basketbol takımı taraftarının alınmadığı ancak kudurmuş köpeklerin doldurduğu tribünler önünde oynanan bir maçta iki farkla rakibine mağlup olup play-out oynamak zorunda kalmıştır. acılarla kararttığı yüreğimiz hala daha zaman zaman sızlayan rahmetli başkan özhan canaydın ise o sıralarda sahada gezinip eski başkanların elini öpmekle falan meşguliyet göstermekte idi...
(bkz: 24 nisan 2005 banvitspor galatasaray basketbol maçı)
