143
bazen düşünüyorum da, acaba bir mucize olsa da aramıza gelse.
günümüzün durumlarına baksa. kurduğu 100 yıllık çınarın şuan kime ve neye hizmet ettiğini görse.
ne yapardı acaba?
hepimiz endüstriyel futbola etmediğimiz laf bırakmıyoruz. lanet ediyoruz, kahrolsun diyoruz, keşke her şey eskisi gibi kalsaydı diyoruz.
peki bu kulübü kuran kişi şuan sağ olsaydı ne derdi acaba?
ceplerini doldurmak için yapmadığını bırakmayan kodamanlar,
biraz daha fazla para kazanayım diye kurduğu kulübü kendisine alet eden yayıncı kuruluş,
harp döneminde birlik içinde olduğu dost kulübün, kurulması için bizzat yardımlarda bulunduğu fenerbahçe'nin şike yapacak kadar zavallılaşacak kişileri bünyesinde bulundurması,
biraz daha fazla başarı için bu kişilere neredeyse tapacak kadar taraftarların mevcut olduğu spor(!)severler,
insanların birbirine daha fazla kin duymasını sağlayıp daha fazla kazanç elde etmek isteyenler,
bu büyük kulüplerin üzerinden tıpkı birer asalak gibi, saçma sapan spor(!) programları kurup para kazananlar,
ve tıpkı o program kurup asalak gibi para kazananların bir benzeri olan, kurduğu kulübe gönül verdiğini iddia edip üzerinden rant sağlayan taraftar(!) grupları,
ve daha bir sürü olumsuz koşullar..
tıpkı yeni çocuğu olmuş bir babanın vefat edip, çocuğu 30 yaşındayken tekrar hayata döndüğünde çocuğunun ne kadar iğrenç bir hayatta olduğunu görmesi gibi.
ne yapardı peki bugünleri görse?
ne şartlarda kurduğu kulübün, bugün bir kesimin ağzına sakız olmasını ve bir takım şerefsizlerin, üzerinden her türlü pisliği yaparak para kazandığını görse ne yapardı acaba?
o gözü gibi baktığı, çeşitli malzemelerden yaptığı ilk futbol topunun, şimdi kimlerin cebi dolması için döndüğünü görse,
şişman yanko'nun dükkanındaki kumaşlardan beğendiği renklerin şimdi kimlere hizmet ettiğini görse,
samiye hanım'ın diktiği ilk formanın şimdi kimlerin cebi dolsun diye ter içinde kaldığına tanık olsa,
okul müdürü abdurrahman şeref bey'e rağmen bugünlere getirdikleri kulübün, şimdi nasıl bir bataklıktayken o koyduğu hedefe yürümeye çalıştığını duysa,
ne yapardı?
bana kalırsa ilk önce şöyle bir 10 dakikalığa geçmişe yolculuk yapar, yaparken de 2 damla gözyaşı dökerdi.
arkasından kulübün kapısına kilidi vurur, yeni bir hedef fısıldardı hepimizin kulağına:
dürüst kalın, şerefinizle oynamaya devam edin, yeter.
günümüzün durumlarına baksa. kurduğu 100 yıllık çınarın şuan kime ve neye hizmet ettiğini görse.
ne yapardı acaba?
hepimiz endüstriyel futbola etmediğimiz laf bırakmıyoruz. lanet ediyoruz, kahrolsun diyoruz, keşke her şey eskisi gibi kalsaydı diyoruz.
peki bu kulübü kuran kişi şuan sağ olsaydı ne derdi acaba?
ceplerini doldurmak için yapmadığını bırakmayan kodamanlar,
biraz daha fazla para kazanayım diye kurduğu kulübü kendisine alet eden yayıncı kuruluş,
harp döneminde birlik içinde olduğu dost kulübün, kurulması için bizzat yardımlarda bulunduğu fenerbahçe'nin şike yapacak kadar zavallılaşacak kişileri bünyesinde bulundurması,
biraz daha fazla başarı için bu kişilere neredeyse tapacak kadar taraftarların mevcut olduğu spor(!)severler,
insanların birbirine daha fazla kin duymasını sağlayıp daha fazla kazanç elde etmek isteyenler,
bu büyük kulüplerin üzerinden tıpkı birer asalak gibi, saçma sapan spor(!) programları kurup para kazananlar,
ve tıpkı o program kurup asalak gibi para kazananların bir benzeri olan, kurduğu kulübe gönül verdiğini iddia edip üzerinden rant sağlayan taraftar(!) grupları,
ve daha bir sürü olumsuz koşullar..
tıpkı yeni çocuğu olmuş bir babanın vefat edip, çocuğu 30 yaşındayken tekrar hayata döndüğünde çocuğunun ne kadar iğrenç bir hayatta olduğunu görmesi gibi.
ne yapardı peki bugünleri görse?
ne şartlarda kurduğu kulübün, bugün bir kesimin ağzına sakız olmasını ve bir takım şerefsizlerin, üzerinden her türlü pisliği yaparak para kazandığını görse ne yapardı acaba?
o gözü gibi baktığı, çeşitli malzemelerden yaptığı ilk futbol topunun, şimdi kimlerin cebi dolması için döndüğünü görse,
şişman yanko'nun dükkanındaki kumaşlardan beğendiği renklerin şimdi kimlere hizmet ettiğini görse,
samiye hanım'ın diktiği ilk formanın şimdi kimlerin cebi dolsun diye ter içinde kaldığına tanık olsa,
okul müdürü abdurrahman şeref bey'e rağmen bugünlere getirdikleri kulübün, şimdi nasıl bir bataklıktayken o koyduğu hedefe yürümeye çalıştığını duysa,
ne yapardı?
bana kalırsa ilk önce şöyle bir 10 dakikalığa geçmişe yolculuk yapar, yaparken de 2 damla gözyaşı dökerdi.
arkasından kulübün kapısına kilidi vurur, yeni bir hedef fısıldardı hepimizin kulağına:
dürüst kalın, şerefinizle oynamaya devam edin, yeter.
