emre belözoğlu

ülkemizde altyapıdan iyi futbolcu seyrek yetiştiğinden dolayı izlemeye katlanmak zorunda kaldığımız bir başka futbolcudur. emre'ye ne kadar saysak boş, her ne kadar hak etse de, futbolda kişilere ve takımlara harcanan enerjiyi önce futbol sektörü üzerine odaklasak daha başarılı düşüncelerin ortaya çıkacağına inanıyorum. kurumsal yapısını oturtmuş, tanınan bir şirkette örneğin emre gibi disiplinsiz bir çalışanın anında işine son verilir. ki üç büyükler tabir ettiğimiz kulüpler de çok büyük ciroları olan devasa şirketler fakat insan kaynakları kalifiye çalışan bulmakta zorlanıyor. dışarıdan bu ihtiyacınızı karşılayamıyorsanız, yetiştirmek üzere eleman ararsınız ki geçtiğimiz sezon içerisinde bu seçeneğin temelleri galatasaray tarafından atılmış görünüyor. futbolcu adaylarına yeteneklerinin yanında karakter gelişiminde de önemle yardımcı olacağı söyleniyor. fakat ben, galatasaray vizyonunu diğer takımlarda göremiyorum ki trilyon dolarlık futbol sektöründeki bu müthiş parasal kaynak büyük oranda ölü yatırıma dönüşüyor. yahut hak etmeyen insanlar çok yüksek meblalar kazanıyor. ortalama maaşın en fazla birkaç bin lira olduğu bu ülkede emre kendine yalı alıyor.

yıldırım demirören gibi niteliksiz bir federasyon başkanının bulunduğu bir sistem içerisinde imam cemaat ilişkisinin yaşanmasını kaçınılmaz olarak görüyorum. bunun yanında, bir luis suarez örneği var ki hollanda gibi altyapı cenneti ve medeni bilinen bir ülkeden çıkma olmasına rağmen resmen saçmalıyor ve bu durum da söylediklerime antitez oluşturuyor. burada sanırım insanın mizacı devreye giriyor, belki de huylu huyundan vazgeçmiyor ve söylenen hiçbir şey emre'nin üç harflilerden olduğu gerçeğini değiştirmiyor.