1066
bu memlekette kimse işinden memnun değil. doktor olan herkesin kafasında istifa düşünceleri var. asistanların çoğu kendi yaptığı uzmanlığı önermiyor. koymuşlar önümüze bir sınav millet aldığı puanla nereyi yazsam diye düşünüyor. kimse yaptığı işi sevmiyor çünkü hakettiği değeri görmüyor ve hakettiğini kazanmıyor. çoğu bölümde hocalar mutlu olsun diye asistanlar eziliyor. uzman olunca kimse istediği yerde uzmanlık yapamıyor. pratisyen arkadaşlarım acilde kan ağlıyor. basit bir hastanın kanına bakacak cihaz bile yokken izlem yapılması bekleniyor. doğu görevini çoğu doktor 2 kez yapıyor. ticaret adamları, iş adamları, sermayesi olup iş yapanlar yığınla para götürürken benim güzelim doktor, öğretmen, memur arkadaşlarım çok az paraya mecbur bırakılıyor. daha sayamadığım, saymak istemediğim milyon şey var. maalesef bu devirde huzurlu doktor bulmak çok zor. yazık, çok yazık!!
