2810
geçen gün formamla yolda yürürken, yanından geçtiğim afro-amerikan bir abinin arkamdan "yeaa galatasaray, number one!" diye bağırdığı takımım, canım. arkamı dönmeden kollarımı havaya kaldırdım, abi tekrar " yeaa, şampiyon" diye bağırdı. gurur kaynağıdır.
edit: en önemli şeyi söylemeyi de unuttum. bunlar yaşanırken, dükkanının önünde duran, fenerbahçe tshirtlü esnaf abinin öyle bir bakışı vardı ki, o an kıskançlıktan çatladığına eminim.
edit: en önemli şeyi söylemeyi de unuttum. bunlar yaşanırken, dükkanının önünde duran, fenerbahçe tshirtlü esnaf abinin öyle bir bakışı vardı ki, o an kıskançlıktan çatladığına eminim.
