1047
kafamın rahat olduğu, tek derdimin çizmemin içine su kaçmaması olan o günleri özledim sözlük. az paramız vardı ama huzurumuz vardı. sahte gülümsemeler yoktu. gerçek kahkahalar vardı o günlerde. oyuncak alamıyorsak allah'ın toprağı da parayla değildi ya çamurdan evler, arabalar yapardık. çivi saplardık çamurlara. kames bizim için adidasın nikeın en kral topundan bile daha kraldı. kamesin varsa kral da sendin padişah da sultan da. top sahasına ihtiyacın yoktu çünkü eşek kadar bomboş arsalar sana tahsisliydi. sadece vardiyada çalışan mahallenin abilerini uyandırmamaktı tek şart.uyandırırsan dayağı yerdin. susadın mı koş çeşmeye daya ağzını en beleşinden en güzelinden sulardan iç. akşam ezanı okundumu maraton başlardı. o ezan bitmeden eve girdin girdin girmedin babalara geldin demekti. hayat zordu ama güzeldi. şimdiki gibi sürekli bir hırsla mutluluğu kovalamıyordun. çünkü kahvehanenin önünü süpürdün diye sana hediye edilen niğde gazozu yeter de artardı bile mutlu olmak için. o günleri özledim be sözlük. bu mutsuzluk halimin üstümden gitmesini istiyorum artık. ben bile o zamanları özlerken benden yaşça büyük abilerimi ablalarımı düşünemiyorum bile.
