119
maç sonunda sahada muhabirin sorularına cevap veriyorum, maçı kazanmışız. stat tamamen dolu ve bana "burak yılmaz burak yılmaz oley oley oleeeeeeeeey" melodisiyle bağırıyorlar. muhabirin sorularını yanıtladıktan sonra sahanın içinde tur atıp taraftarı selamlıyorum. bir kere değil baya tribüne oynuyorum. sonra sahanın ortasına geçip üçlü çektiriyorum, kendimden geçmişim. taraftar çıldırıyor adeta, sonra soyunma odasına koşarken "rerere rarara" diye bağırmaya başlıyorum, o an yaptığım hareketleri tarif edemem. zıplayarak koştuğumu, aynı zamanda ellerimi üçlü çeker gibi indirip kaldırdığımı düşün işte. çıldırmışım adeta. insanlara hayatlarının en güzel tribününü yaşatıyorum resmen. capua seyircisi var ya, heh aynı onlar gibiler işte.
bundan sonrası çok saçma amk. direk kendimi lisede tarih dersinde buluyorum. deminki dünya starı, taraftarın sevgilisi, tribünlere oynayan yıldız gitmiş; tuvalette gömleği pantolonu giyip, arka sırada defterin kapağını yüzüne sallayarak* serinlemeye çalışan bir liseli gelmiş. müdür yardımcısı rüyamda da eve gitmeme izin vermemiş lan böyle bir şey olabilir mi ya? lise günleri bilinçaltıma nasıl işlemişse artık, rüyamda dünya yıldızı da olsam maçtan sonra tuvalette gömleği pantolonu giyip terli terli o derse girmek zorundayım :(
bundan sonrası çok saçma amk. direk kendimi lisede tarih dersinde buluyorum. deminki dünya starı, taraftarın sevgilisi, tribünlere oynayan yıldız gitmiş; tuvalette gömleği pantolonu giyip, arka sırada defterin kapağını yüzüne sallayarak* serinlemeye çalışan bir liseli gelmiş. müdür yardımcısı rüyamda da eve gitmeme izin vermemiş lan böyle bir şey olabilir mi ya? lise günleri bilinçaltıma nasıl işlemişse artık, rüyamda dünya yıldızı da olsam maçtan sonra tuvalette gömleği pantolonu giyip terli terli o derse girmek zorundayım :(
