23
hey gidi günler dedirten, futbolumuzun endüstriyelleşme çabaları arasında biz taraftarın değişen ruh halinin de etkisiyle ortaya çıkan hikaye. halbuki yeni transfer dediğin adam ilk antremanda karşılanır; isminin büyüklüğüne göre ya tesislere ya da stadyuma doluşan binlerce taraftarın tezahüratları eşliğinde takımdaki kariyerine başlardı. bu başlangıç seramonisi saha kenarına yatırılıp davul zurna eşliğinde kesilen bir kurban ve de tepsi tepsi baklava ile taçlandırılır; 15000 kişi önünde görücüye çıkıyor olmanın verdiği tedirginlik, belki de ilk kez şahit olunan bu sahnenin verdiği dehşet duygusuyla unutulur giderdi. eskilerin taraftarı öylesine innovatif insanlardı, en ince detaya kadar hesaplarlardı...
