431
bir de buradaki havayi ben anlatayim sana sözlük efendi. saat almanya saatiyle 20:45, reservasyon yaptirdigimiz büyük bir cafe de 10 civarinda renktas 30 civarinda schalke lilerle göz göze geliyoruz. tipik kendinden emin alman tripleri, biz de ise fatih terim in "ben raadim yarragim, asil siz düsünün ifadesi. ve beklenen an geldi, mac basladi.
fatih terim in her zaman ki "en iyi savunma hücümdur" siariyla oynuyoruz ilk dakikalar, gol pozisyonlari da geliyor arka arkaya, drogba nin sutu, buragin denemesi ve snejder in plasesi derken bir türlü gol atamiyoruz, tam cok iyi oynarken, önce rieranin isgüzarligi ile olusan korner ve akabinde sacma bir yan top ve gol. inan bana türk milli takimi dahil cesitli alanlarda oynamis türk takimlarinin yedigi golleri arastirsaniz, en az yarisi böyldir. cok rahat kafa vurdurulur, dönen top da bir türlü uzaklastirilamaz ve hop top bizim kalede, ne anladim ben bu isten. neyse ki 80 lerdeki gibi hemen moralimiz bozulmuyor, fatih terim gibi bir hocan varsa korkmuyorsun atariz biz bunlara diye aklimdan geciriyorum. almanlar tabii golde "yeeeaaah" diye cilgin attiktan sonra rahatca kendinden emin biralarini yudumladilar. ve sahneye hamit cikti, öyle bir gol atti ki adeta ayni sehirde yeniden dogdu. akabinde kendimize gelen özgüvenle bastirmaya devam ettik ve bir kontratakta burak firsatciligini konusturup cafe deki almanlari susturan gol sevincime sebep olan golü atiyordu. ve macin ikinci devresinde draxler in önderliginde, farfan ve bastos un katkilariyla kendine gelmis schalke sahada idi, akin akin kanatlardan üzerimze geliyorlar, goller kaciriyorlar, ve gecenin kahramanlarindan muslera gole izin vermiyordu. takim bir kan degisikligine ihtiyaci vardi, gol adeta bas bas bagiriyordu. semih, dani ortada cok iyi direniyor, lakin schalke kanatlardan verkaclarla golün sinyalini veriyordu. aldigimiz topu ayagimizda tutamiyorduk ve ileri üclü drogba,burak ve snejder resmen oyundan düsüyordu. bir drogba-yekta yada amrabat en kötü ihtimalle emre degisikligini gözlerimiz ariyordu ki gol yemeyelim derken, 60 dakikalarda yine boktan bir gol yiyorduk. son yarim saat herhalde bana bir gün gibi geldi inan bana sözlük. draxler efendi o kadar zorladi ki bizim defansi bildigim bütün küfürleri ettim o serefsiz gol atmasin diye. allahtan huntelaar oynamadi bugün, inan bana sözlük tecrübesiz forvetleri pukki macin bize dönmesini sagladi. son 15 dakika snejder-amrabat, semih-göhkan(mecburi) degisiklikleri ve en son burak-umut degisikligi ile direncimiz artti ve az da olsa topa sahip olmaya basladik. schalke doldur bosalta baslamis, o kendinden emin alman efendiler elleri ayaklari titremeye, dualar etmeye baslamislardi. zaman gecmek bilmiyordu ve tuvalete kostum isemek icin, kalp krizi gecirmeyeyim diye en azindan birkac dakika gecsin istedim. döndügümde 5 dakika uzatmayi görünce sinir tepeme cikti, ha bu arada bugün nispeten biraz daha iyi oynayan amrabat ile yüzde yüz bir kacirmistik. herneyse uzatma dakikalari, artik kalbim duracak, bitir amk artik su maci hakem diyorum icimden. bizim takimin tipik özelliklerinden biri de, öndeyken vakit gecirmeyi bir türlü becerememeleridir, yillardir bu böyledir, oysa ki büyük takim olsan da bazen iki üc dakika vakit gecirip maci böyle bitirebilme kabiliyetin olmali, amrabat efendi denedi onu da eline yüzüne bulastirdi. ve son saniyeler, musinin ellerinde top, selcuk pas istedi, hah dedim selcuk vakit gecirir biraz, yok ara pasi atti, umut kaleci ile karsi karsiya, yok atamaz diyorum icimden, ama olsun vakit gecer yine de maci kazaniriz diye seviniyorum derkeeen, cafe nin icinde kükredim gol olunca ve aslinda cikan o ses, mactan önce olusturdugumuz sinerjinin sesiydi. tesekkürler herkese, futbolculara teknik ekibe, tarftara sözlüge...
fatih terim in her zaman ki "en iyi savunma hücümdur" siariyla oynuyoruz ilk dakikalar, gol pozisyonlari da geliyor arka arkaya, drogba nin sutu, buragin denemesi ve snejder in plasesi derken bir türlü gol atamiyoruz, tam cok iyi oynarken, önce rieranin isgüzarligi ile olusan korner ve akabinde sacma bir yan top ve gol. inan bana türk milli takimi dahil cesitli alanlarda oynamis türk takimlarinin yedigi golleri arastirsaniz, en az yarisi böyldir. cok rahat kafa vurdurulur, dönen top da bir türlü uzaklastirilamaz ve hop top bizim kalede, ne anladim ben bu isten. neyse ki 80 lerdeki gibi hemen moralimiz bozulmuyor, fatih terim gibi bir hocan varsa korkmuyorsun atariz biz bunlara diye aklimdan geciriyorum. almanlar tabii golde "yeeeaaah" diye cilgin attiktan sonra rahatca kendinden emin biralarini yudumladilar. ve sahneye hamit cikti, öyle bir gol atti ki adeta ayni sehirde yeniden dogdu. akabinde kendimize gelen özgüvenle bastirmaya devam ettik ve bir kontratakta burak firsatciligini konusturup cafe deki almanlari susturan gol sevincime sebep olan golü atiyordu. ve macin ikinci devresinde draxler in önderliginde, farfan ve bastos un katkilariyla kendine gelmis schalke sahada idi, akin akin kanatlardan üzerimze geliyorlar, goller kaciriyorlar, ve gecenin kahramanlarindan muslera gole izin vermiyordu. takim bir kan degisikligine ihtiyaci vardi, gol adeta bas bas bagiriyordu. semih, dani ortada cok iyi direniyor, lakin schalke kanatlardan verkaclarla golün sinyalini veriyordu. aldigimiz topu ayagimizda tutamiyorduk ve ileri üclü drogba,burak ve snejder resmen oyundan düsüyordu. bir drogba-yekta yada amrabat en kötü ihtimalle emre degisikligini gözlerimiz ariyordu ki gol yemeyelim derken, 60 dakikalarda yine boktan bir gol yiyorduk. son yarim saat herhalde bana bir gün gibi geldi inan bana sözlük. draxler efendi o kadar zorladi ki bizim defansi bildigim bütün küfürleri ettim o serefsiz gol atmasin diye. allahtan huntelaar oynamadi bugün, inan bana sözlük tecrübesiz forvetleri pukki macin bize dönmesini sagladi. son 15 dakika snejder-amrabat, semih-göhkan(mecburi) degisiklikleri ve en son burak-umut degisikligi ile direncimiz artti ve az da olsa topa sahip olmaya basladik. schalke doldur bosalta baslamis, o kendinden emin alman efendiler elleri ayaklari titremeye, dualar etmeye baslamislardi. zaman gecmek bilmiyordu ve tuvalete kostum isemek icin, kalp krizi gecirmeyeyim diye en azindan birkac dakika gecsin istedim. döndügümde 5 dakika uzatmayi görünce sinir tepeme cikti, ha bu arada bugün nispeten biraz daha iyi oynayan amrabat ile yüzde yüz bir kacirmistik. herneyse uzatma dakikalari, artik kalbim duracak, bitir amk artik su maci hakem diyorum icimden. bizim takimin tipik özelliklerinden biri de, öndeyken vakit gecirmeyi bir türlü becerememeleridir, yillardir bu böyledir, oysa ki büyük takim olsan da bazen iki üc dakika vakit gecirip maci böyle bitirebilme kabiliyetin olmali, amrabat efendi denedi onu da eline yüzüne bulastirdi. ve son saniyeler, musinin ellerinde top, selcuk pas istedi, hah dedim selcuk vakit gecirir biraz, yok ara pasi atti, umut kaleci ile karsi karsiya, yok atamaz diyorum icimden, ama olsun vakit gecer yine de maci kazaniriz diye seviniyorum derkeeen, cafe nin icinde kükredim gol olunca ve aslinda cikan o ses, mactan önce olusturdugumuz sinerjinin sesiydi. tesekkürler herkese, futbolculara teknik ekibe, tarftara sözlüge...
