• 44
    ali sami yende oynanan bellinzona uefa kupası ön eleme maçı baya kalabalık bir aile ortamında izlenmiştir. yanlış hatırlamıyorsam bayramdı o gün misafirliğe gitmiştik ailecek orda da bir kaç aile daha vardı. beşiktaş maçı da vardı aynı gün ve bu iki maç da aynı anda oynandığından,iki maçın da izlenilmesi gerektiğinden ve sanki bütün ailenin de toplu biçimde bir alanda bulunması gerekirmiş gibi salonda zaten yer alan televizyonun yanına bir de diğer maç için küçük bir televizon getiriliyor.neyse efendim oturduk izliyoruz maçı.evdekilerin bir kısmı beşiktaş bir kısmı da benim gibi galatasaray maçını seyrediyor.evin içinde koşuşturan veletler ayrıca beşiktaşlı sevgili(!) büyüklerimin bitmek bilmeyen yorumları galatasaray maçının öneminin olmadığı o yüzden büyük televizyonda da galatasarayın değil beşiktaşın maçının izlenmesi gerektiğini söyleyen kişiler sebebiyle sinirlerim hayli zıplamış durumda. e misafirlikteyiz sesimi de çıkaramıyorum.. annem bişi söylemeyim diye gözümün içine bakıyo ..ev sahibi cici teyzemiz de galatasaraylı olduğundan büyük tv bizde kalıyor. teyzemiz de futbolla ilgili birisi,ancak düşündüğü her şeyi söylemekte ve söylediklerine onay beklemekte.evin küçük kızı ise iyice havaya girmiş maçtan dolayı forma atkı filan hazır ama bana takımla ilgili sorular sormakta ve hiç susmamakta. takımdan sadece ardayı ve barosu tanıyan küçük kızımızın kendi boyutlarında bir minik daha geliyor..resmen eziyet çekiyorum ama sakin olmalıyım maçı izlemeyi denemeliyim. teyzemiz barosu sürekli eleştirmekte.. şampiyonlar liginden başlıyor ligdeki maçlardan çıkıyor. o sırada baros penaltıdan golü buluyor ve zıplayıp sevinme bahanesine ev sahibi teyze ve kızdan uzak bir yere oturuyorum. ancak benim arkamdan teyze yine çıkıp geliyo ha burası daha iyi burdan izleyim ben de iyi deyip kendi yetmez gibi kızını da çağırıyor. ben hala sakinim demeye çalışıyorum. iki dakika önce barosa söylenmedik laf bırakmayan teyze penaltıdan sonra barosu övüyor da övüyor. şampiyonlar ligi finalinde oynadığını bile söylüyo o derece derine indiriyo konuyu. arda sakatlanıyo ve çıkıyo oyundan küçük kızımız kahrolmuş dokunsam ağlayacak ama hala konuşuyo ardam ya canım benim bişiyi yoktur dimi abla diyerek dürtüyo hatta sarsıyo.. o andan sonra maçı filan bırakıyorum gidip annemin yanına oturup sakin olmaya çalışıyorum. beşiktaş ardı ardına golleri yiyince keyifleniyorum biraz ama galatasaray maçı da pek parlak gitmiyo fark beklerken 1-1 de takılıp kalıyo takım annemse maçla ilgilenmemesine rağmen beni iyice kızdırmak için arada sırada yorum yapıyo.. bu arada hala konuşmakta teyzemiz.. avrupadan hangi şartlarda eleneceğimizi dahi söylüyor..teyze maç izlediğinden birşeyler getiren götüren de yok 1buçuk saat öyle boş boş geçiyo bol bol gerilen sinirlerle beraber.allahtan son dakika gol atıp maçı alıyoruz da maça dair güzel bişiler hatırlayabiliyorum.. annemse şanslısın bak izledin maçı evde olsak izleyemeyecektin * iyi ki geldik bundan sonra da geliriz yine maçları izlemeye diyor. bakıp gülümsüyorum sadece.. kurtarıcım * geliyor ve kurtarıyor beni o evde 1 2 saat daha geçirmekten..

    7 ay oldu ki o eve gitmek değil evin yakınlarından geçmiyorum..
    eve hala aldıramadım herhangi bir yayın babamı gaza getirip 2 3 ke ikna etmeme rağmen annem yine vazgeçirdi babamı. bahanesi ise evi beni maç izlemeye götürmek istediği eve dönüştürmemizden korkması...

    şimdi ise halen konuşmakta şampiyonlar ligi maçları esnasında hatta ve hatta özet görüntüleri izlerken bile sinir bozucu yorumlar yapmakta..
App Store'dan indirin Google Play'den alın