mutluluk

görev için doğu'nun orta büyüklükteki bir ilçesinde, kahvede taburede maç izlenir. şampiyonluk gelir. tek başına meydana kutlamaları gidersin.daha rahat kutlama yapılması için ana yol iş makinesi ile kapanmıştır.kalabalık harikadır, doğu'nun tüm samimiyeti ile kutlarlar şampiyonluğu.yine de tek başına tam alamazsın tadını. zaten zor bir senedir benim için. karakış,kaybettiklerim,kazanamadıklarım.. sonra kalabağın içinde bizim fanatik galatasaraylı kaloriferciyi görürsün, (her daim beni sokakta gördüğünde en az 15 dakika maç kritiği ile meşgul eden adam) omzunun üstünde galatasaray formalı küçük kızı. babasını da kızını da öpersin. ve o kızın belki şampiyonluğa değil de babasının omzunda olmasından kaynaklanan mutluluğu. işte o kızın mutluluğu tüm yılın hüznünü alır götürür senden. işte o an mutluluktur.

(bkz: 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçı)