2650
galatasaray, benzetmek gerekirse leviathan gibidir. uyuyan devi kızdırarak uyandırdığınızda, geriye ne pis düzeniniz, ne lig için çabaladığınız rekabeti sezon sonuna kadar taşıma amaçlı puan durumu mühendisliğiniz, ne ligi tek başına domine edeceğinizi düşündüğünüz zamanlar, ne de gördüğünüz yersiz hayaller kalır. hepsi ama hepsi kaybolur. bu bir maçta da olabilir*, bir-iki sene süren süreçle de olabilir*.
bazılarının, defaatle idrak edemediği şey, esasen galatasaray'ın tam da bu leviathan ile benzeşme özelliğidir. şüphesiz ki galatasaray, camiası ile de, bir spor kulübü olarak potansiyeli ile de, en büyük sıkıntıları yaşadığı dönemlerde dahi, haksızlığa uğradığını anladığında, kızdırıldığında silkelenmeyi bilmiş ve gerekli mücadele ile başarıya ulaşmıştır.
bu yüzdendir ki, galatasaray'ı kızdırmamak gerekir; yeri gelir leviathan gibi uyanır bütün kurgularınızı tuz buz eder, yeri gelir simurg gibi artık bitti denilen noktada küllerinden doğarak yükselişe geçer. galatasaray taraftarı için heyecan ve gerginlik ile geçen çoğu sürecin sonunda, sarı kırmızıya adanmış gülen yüzlerin yanında, galatasaray'ın rakiplerinin hayal kırıklığı, işte bu sebepledir.
hep birlikte inşallah sportif açıdan her şeyin en güzelini yaşayacağız* ve her mutluluk anının sonrasında, yaşamımızın ilk anlarını hatırlamaya çalışıp, kim veya ne sayesinde galatasaraylı olduysak o kişiye veya o duruma şükredeceğiz*, daha önce defalarca yaptığımız gibi.
öte yandan, daha önce de yazmıştım buralarda; unutmamamız gerekir ki, hayatımızdaki her şeyin, herkesin* biz ömrümüzü tamamlamadan, ne yazık ki hayatımızdan gitme olasılığı var, varlığının sonlanması ihtimali var.* ama ne mutlu ki, galatasaray'ın, galatasaray tutkusu ve sevgisinin, hayatımızdaki yerini ve sonunu düşündüğümüzde, bu yerin ancak biz dünyaya elveda dediğimizde, elini biz ölümümüzle bıraktığımızda, sonlanacağına emin olabiliyoruz. her gün maddi manevi bir sürü kayıp olasılığı ile uyandığımız nafile hayatta, galatasaray'ın, -ben hep buradayım- güvenini vermesi, bizim de tutkumuz ile onu her daim besleyeceğimize dair sözümüz, bu birlikteliği çoğu şeyden çok daha fazla anlamlandırıyor.
son olarak; biz bir gün öleceğiz, inşallah galatasaray dünyanın son gününe dek yaşayacak. var ol galatasaray.
bazılarının, defaatle idrak edemediği şey, esasen galatasaray'ın tam da bu leviathan ile benzeşme özelliğidir. şüphesiz ki galatasaray, camiası ile de, bir spor kulübü olarak potansiyeli ile de, en büyük sıkıntıları yaşadığı dönemlerde dahi, haksızlığa uğradığını anladığında, kızdırıldığında silkelenmeyi bilmiş ve gerekli mücadele ile başarıya ulaşmıştır.
bu yüzdendir ki, galatasaray'ı kızdırmamak gerekir; yeri gelir leviathan gibi uyanır bütün kurgularınızı tuz buz eder, yeri gelir simurg gibi artık bitti denilen noktada küllerinden doğarak yükselişe geçer. galatasaray taraftarı için heyecan ve gerginlik ile geçen çoğu sürecin sonunda, sarı kırmızıya adanmış gülen yüzlerin yanında, galatasaray'ın rakiplerinin hayal kırıklığı, işte bu sebepledir.
hep birlikte inşallah sportif açıdan her şeyin en güzelini yaşayacağız* ve her mutluluk anının sonrasında, yaşamımızın ilk anlarını hatırlamaya çalışıp, kim veya ne sayesinde galatasaraylı olduysak o kişiye veya o duruma şükredeceğiz*, daha önce defalarca yaptığımız gibi.
öte yandan, daha önce de yazmıştım buralarda; unutmamamız gerekir ki, hayatımızdaki her şeyin, herkesin* biz ömrümüzü tamamlamadan, ne yazık ki hayatımızdan gitme olasılığı var, varlığının sonlanması ihtimali var.* ama ne mutlu ki, galatasaray'ın, galatasaray tutkusu ve sevgisinin, hayatımızdaki yerini ve sonunu düşündüğümüzde, bu yerin ancak biz dünyaya elveda dediğimizde, elini biz ölümümüzle bıraktığımızda, sonlanacağına emin olabiliyoruz. her gün maddi manevi bir sürü kayıp olasılığı ile uyandığımız nafile hayatta, galatasaray'ın, -ben hep buradayım- güvenini vermesi, bizim de tutkumuz ile onu her daim besleyeceğimize dair sözümüz, bu birlikteliği çoğu şeyden çok daha fazla anlamlandırıyor.
son olarak; biz bir gün öleceğiz, inşallah galatasaray dünyanın son gününe dek yaşayacak. var ol galatasaray.
