452
futbolda cristiano ronaldo için ne hissediyorsam basketbolda da kendisi için aynı hislere sahibim. evet pota altı oyuncularının bile sahip olamayacağı bir şut yüzdesiyle atıyor, evet yıllardır efficiency rank'te hatırladığım kadarıyla hep listenin en tepesinde, evet çok komple bir oyuncu sayı-ribaund-asist-blok-top çalma hepsini en iyi yapabilecek kapasiteye sahip ve tabi ki müthiş bir atletik kabiliyet, güç hız çeviklik hepsi tam.
ama ne yaparsa yapsın kendisini izlerken kobe bryant'ı izlerken aldığım zevkin 1000de 1'ini vermiyor bana. ya da sadece videolarından izleyebildiğim(nba'deki son dönemini saymıyorum) michael jordan'ın. yani yüzük sayısı falan muhabbetinden girmiyorum bile, sonuçta şampiyonluk için takım da önemli ve eğer takımı* bozmazlarsa lebron'un kariyerinin kalanında 5-6 şampiyonluk sayısına ulaşması da olası ama o durumda da fikirlerim değişmeyecek. top sürerken, herhangi bir ikili sıkıştırma sırasında ya da pas atarken, kobe'de veya jordan'da gördüğüm estetiğin, basketbol yeteneğinin benzerini göremiyorum. onlardaki o rahatlık ve topun ellerine yakışması yerine lebron'ın topla savaştığı hissini alabiliyorum.
o yüzdendir ki 35 metreden sol ayağıyla gol atabilen ronaldo'ya da, maçın son anında içeri penetre ederek son saniye basketi atabilen lebron'a da müthiş fiziksel özelliklerinden dolayı saygı duyuyorum. ama ben şampiyonluk maçının son saniyelerinde çok rahat bir şekilde rakibinin belini kırıp sayıyı gönderen jordan veya 81 sayıyı hiç zorlanıyor hissi vermeden atabilen kobe bryant varken, ya da 3-4 kişinin arasından topa bir kaç dokunuşuyla sıyrılıp topun dibine yaptığı küçücük bir darbeyle kalecinin üstünden golü bulabilen messi varken sanırım estetik ve yeteneğin olduğu tarafta olmak zorunda kalacağım.
ama ne yaparsa yapsın kendisini izlerken kobe bryant'ı izlerken aldığım zevkin 1000de 1'ini vermiyor bana. ya da sadece videolarından izleyebildiğim(nba'deki son dönemini saymıyorum) michael jordan'ın. yani yüzük sayısı falan muhabbetinden girmiyorum bile, sonuçta şampiyonluk için takım da önemli ve eğer takımı* bozmazlarsa lebron'un kariyerinin kalanında 5-6 şampiyonluk sayısına ulaşması da olası ama o durumda da fikirlerim değişmeyecek. top sürerken, herhangi bir ikili sıkıştırma sırasında ya da pas atarken, kobe'de veya jordan'da gördüğüm estetiğin, basketbol yeteneğinin benzerini göremiyorum. onlardaki o rahatlık ve topun ellerine yakışması yerine lebron'ın topla savaştığı hissini alabiliyorum.
o yüzdendir ki 35 metreden sol ayağıyla gol atabilen ronaldo'ya da, maçın son anında içeri penetre ederek son saniye basketi atabilen lebron'a da müthiş fiziksel özelliklerinden dolayı saygı duyuyorum. ama ben şampiyonluk maçının son saniyelerinde çok rahat bir şekilde rakibinin belini kırıp sayıyı gönderen jordan veya 81 sayıyı hiç zorlanıyor hissi vermeden atabilen kobe bryant varken, ya da 3-4 kişinin arasından topa bir kaç dokunuşuyla sıyrılıp topun dibine yaptığı küçücük bir darbeyle kalecinin üstünden golü bulabilen messi varken sanırım estetik ve yeteneğin olduğu tarafta olmak zorunda kalacağım.
