135
medeni ülkelerde bu tarz işler şu esasa dayalı olarak yürür. konu her ne ise, ilgili/yetkili(ler) örneklerine bakar, araştırır, inceler, doğru yapılanı, başarıyla uygulananı da alır kendine adapte eder, hayata geçirir.
bizde ise, götünden element uydurmak atasporudur, avrupalı'nın amerikalı'nın ne yaptığına bakılmaz, deneme yanılma metodu esastır. uygulamalar hayata geçer ama hep eksiktir, hep yarımdır. oturması zaman alır denir ve bu gayet doğal karşılanır nedense. eksik düşünmenin, planlama ve tasarlama özürlülüğünün, yarım yamalak iş yapmanın, beceriksizliğin, kabiliyetsizliğin bahanesi hazırdır hep.
bir sistem kurulacaksa eğer, bunun en önemli kısmı, araştırma ve tasarlamadır, ne var ki bizde de en kısa olan süreç bu ikisidir. o yüzden, aynı anda on yüz bin milyon kişiyi bir yerde toplayıp, sıraya sokacak altyapıyı kurarız anca işte. halbuki, esas mesele, o on yüz bin milyon kişiyi aynı anda aynı yere yığmamaktır. onun da çözümü gayet basit ve bellidir; her maçın biletini maça üç gün kala satışa sunmamak.
barcelona'nın haziran ayındaki malaga, manchester united'ın mayıs ayındaki swansea, la lakers'ın nisan ayındaki golden state maçlarının biletleri satışa açık şu anda. bilet demişken, haziran ayına bodrum'a uçak bileti, mart ayına da ankara'ya otobüs bileti falan da alınabiliyor. alınamayan tek bilet, bizim maç biletleri. iki hafta sonraki antalyaspor maçının bile biletlerinin çıkmasına daha 10 gün var.
tüm maç biletlerini satışa açıp, isteyenin istediğini canı ne zaman isterse alması yerine, herkesi aynı saatte aynı yere yığıp, sıra numarası veren bir sistem kuruluyor ve bu yapı bir şekilde övgü alıyor. adam sana, şimdi git, bi buçuk saate tekrar gel, kalmışsa bilet o zaman alırsın, olmadı bi daha ki sefere kısmetse diyor ve bunun adı sistem oluyor, bir de beğenilip, takdir ediliyor biletix'ten kurtulduk diye. migros'ta iki dakika beklediğinde niye bu kadar az kasa açık amk diye olay çıkaran, kırmızı ışıkta beklerken yeşil yanınca, ışık hızında bir beyin-kas koordinasyonu ile saniyesinde kornaya basanlar hep fenerli demek ki.
bizde ise, götünden element uydurmak atasporudur, avrupalı'nın amerikalı'nın ne yaptığına bakılmaz, deneme yanılma metodu esastır. uygulamalar hayata geçer ama hep eksiktir, hep yarımdır. oturması zaman alır denir ve bu gayet doğal karşılanır nedense. eksik düşünmenin, planlama ve tasarlama özürlülüğünün, yarım yamalak iş yapmanın, beceriksizliğin, kabiliyetsizliğin bahanesi hazırdır hep.
bir sistem kurulacaksa eğer, bunun en önemli kısmı, araştırma ve tasarlamadır, ne var ki bizde de en kısa olan süreç bu ikisidir. o yüzden, aynı anda on yüz bin milyon kişiyi bir yerde toplayıp, sıraya sokacak altyapıyı kurarız anca işte. halbuki, esas mesele, o on yüz bin milyon kişiyi aynı anda aynı yere yığmamaktır. onun da çözümü gayet basit ve bellidir; her maçın biletini maça üç gün kala satışa sunmamak.
barcelona'nın haziran ayındaki malaga, manchester united'ın mayıs ayındaki swansea, la lakers'ın nisan ayındaki golden state maçlarının biletleri satışa açık şu anda. bilet demişken, haziran ayına bodrum'a uçak bileti, mart ayına da ankara'ya otobüs bileti falan da alınabiliyor. alınamayan tek bilet, bizim maç biletleri. iki hafta sonraki antalyaspor maçının bile biletlerinin çıkmasına daha 10 gün var.
tüm maç biletlerini satışa açıp, isteyenin istediğini canı ne zaman isterse alması yerine, herkesi aynı saatte aynı yere yığıp, sıra numarası veren bir sistem kuruluyor ve bu yapı bir şekilde övgü alıyor. adam sana, şimdi git, bi buçuk saate tekrar gel, kalmışsa bilet o zaman alırsın, olmadı bi daha ki sefere kısmetse diyor ve bunun adı sistem oluyor, bir de beğenilip, takdir ediliyor biletix'ten kurtulduk diye. migros'ta iki dakika beklediğinde niye bu kadar az kasa açık amk diye olay çıkaran, kırmızı ışıkta beklerken yeşil yanınca, ışık hızında bir beyin-kas koordinasyonu ile saniyesinde kornaya basanlar hep fenerli demek ki.
