101
babam,dayım ve ben bu maçı izlemeye kahveye gitmiştik. babam kahveye gitmeyi sevmezdi zorla ikna ettim ve gittik kahveye. ilk yarı 2 gol yiyince babam kalkın gidiyoruz dedi 13 yaşındaydım ve yalvariyordum gitmeyelim diye ama eve döndük sonuçta. ikinci yarı maçı ben radyodan dinliyordum babamlar star'da başka maç vardı onu izliyordu,her gol atılınca salona koşup seviniyordum. 3-2 olunca çıldırdım o vaziyetteydim ki jardel'in attığı ofsayt yüzünden iptal edilen 4.golde içeri koştum ama babam ekranda skor değişmedi diye uyardı maalesef 4.gol de timsaha yatmıştım. maç sonundaki babamın pişmanlığı ve bizim o skor karşısında gururla birbirimize bakmamız çok anlamlıydı. boşuna demiyoruz hayatımın anlamı galatasaray diye
