giray kaçar

rahatsızlığını gündüz uyurken bir ara facebook'a girdiğimde öğrendim. galatasaraylı arkadaşlar üzülerek bahsediyordu durumundan, çok üzüldüm gerçekten ben de. rakipte saygı uyandıracak kadar efendi bir insandır. 6-7 yıldır giray derim, başka bir şey demem. bir oftaş maçında ilk izlediğim günden beri büyük takım topçusu derdim kendisi için, bize yar olmadı ama trabzonspor'da da olabildiğine başarılı olmasını istedim hep.

2006 yazıydı galiba, tatilden dönecektik, izmir'de ısrar etmiştim "şu maçı izleyelim öyle çıkarız yola" diye. hatta babam bayağı huysuzluk yapmıştı 2 saat ekstradan kaldığımız için. selçuk inan'ın bize döşediği füzelerden yalnızca birini izleyerek sinirlerim altüst olmuştu, daha sonra yanlış hatırlamıyorsam (artık illallah dedirtse de) çok sevdiğim hakan balta atmıştı bir gol. neyse, gereksiz uzatıyorum. berbat giden maçta, tüm puanlardan ve şampiyonluklardan önemli bir sıkıntı meduna'yı bulmuştu. onun titreyen hali ve futbolcuların yüzlerindeki ifade herkesi etkilemişti gerçekten, çok üzücü bir durum. futbola gerçekten lanet ettim, manisa'nın kazanması kesin olsaydı da keşke meduna o deparı atmasaydı, o olay yaşanmasaydı derim hep.

en azından giray'ı sahada o şekilde görmediğim için çok mutluyum, tek tesellim o. umarım sahalara dönebilir ve böyle bir sıkıntı yaşamaz...