835
sözlük öncelikli olarak saygılar.
sonra da pek çok küfür edesim var ama yaşı kemale ermiş büyüklerimiz var etmeyeyim bari. ama içimden ettim ona göre.
tokat'ta doğmuş büyümüş bi elemanım ben. ne babam galatasaraylı, ne anam. ne abim var beni galatasaraylı yapan ne de mahalleden birisi. çok geç bi süre sonra galatasaraylı oldum ben çok geç derken 6yaşlarında filan. ne babam öğretti bana galatasaray'ı ne de birisi. her sabah erkenden uyanıp terzi yunus amcaya gelen gazetelerden öğrendim ben galatasaray'ı, hagi'yi, faith terim'i, bülent korkmaz'ı, hakan şükür'ü... bir gün ali sami yen'de maç izlemek nasip olmadı mna koduğumun hayatında ya yanarım ona yanarım sözlük. nerde mi izledim soğuktan götüm dona dona kafe yaren'in dışardaki pencerelerinden izledim ben maçları. golleri kimin attığına emin olamadan sessiz sessiz sevindim ben ipneler ordan bari kovmasın diye.
sonra kafeye alınır olduk neyse bi süre sonra orda burda izledik. gittikçe arttı bu galatasaray sevgisi bende neden bilmem. belki kahvedeki o formalı abilere çok özendim, belki hagi çok etkiledi, belki süper kupa belki de hasan şaş.
oks vardı bizim dönemde liseye geçerken hasbel kader fen lisesi kazandık ne boka yaradı bilmem. sordular sonra hedefin ne? dedim itü, ytü. dediler odtü var bak amcan orda şu orda ankara'ya git yakın ol filan. yok dedim bilmem ne ama hep istanbul'u istedim sırf galatasaray orda diye. kazandık sonunda geldim istanbul'a bu sene şükür. gittim manu maçına da braga maçına da paramı ancak onlara ayar edip denkleştirebildim maalesef geri kalanlar radyodan, tvden. en çokta bugün bu maçı istedim fenerbahçe köpeğine diye bağırmak istedim onlar sahadayken ve en çokta maçtan önce şu sözlük zirvesini göreyim istedim. belki bi bok yoktur zirvede de çünkü nevizade'yi duyarak, söyleyerek büyüdüm ama ne yalan söyleyeyim ilk gittiğimide hacca gitmiş gibi heyecanlanmama rağmen manu maçı öncesini saymazsak parayı tüketmek dışında bi esprisini görmedim.
daha öncede belirtmiştim gerçi hastayım diye tekrar dillendirmek acıtasyon gibi geldi yazmayayım dedim ama hastalandık işte yani şu anda atlatmak üzereyim. enfeksiyon kapmışım neyse tokat'a geldim geri. şimdi zirve başlığını gördüm, yarın olacakları düşündüm üzüntüden kendimi skcem az kaldı.
ordan oraya atladım saçma sapan bi yazı oldu ama yat yat sıkıldım yazmak istedim. şayet varsa tamamını okuyan benim yerime de sevinin tanımadığınız adamlara sarılın ve çok için ve çok sevinin ve daha çok için ve daha çok sevinin... ben oradayken bi zirve de olmadı ya bu işin sorumlusuna açık, mert, korkusuz şekilde amq diyorum. al amq.
nereye yazcam bunu bilemedim. baktım çok hüzünlüyüm dokunsalar 2damla süzülecek buraya yazayım dedim. saygılar, sevgiler... zirvesine sçtklarm.
sonra da pek çok küfür edesim var ama yaşı kemale ermiş büyüklerimiz var etmeyeyim bari. ama içimden ettim ona göre.
tokat'ta doğmuş büyümüş bi elemanım ben. ne babam galatasaraylı, ne anam. ne abim var beni galatasaraylı yapan ne de mahalleden birisi. çok geç bi süre sonra galatasaraylı oldum ben çok geç derken 6yaşlarında filan. ne babam öğretti bana galatasaray'ı ne de birisi. her sabah erkenden uyanıp terzi yunus amcaya gelen gazetelerden öğrendim ben galatasaray'ı, hagi'yi, faith terim'i, bülent korkmaz'ı, hakan şükür'ü... bir gün ali sami yen'de maç izlemek nasip olmadı mna koduğumun hayatında ya yanarım ona yanarım sözlük. nerde mi izledim soğuktan götüm dona dona kafe yaren'in dışardaki pencerelerinden izledim ben maçları. golleri kimin attığına emin olamadan sessiz sessiz sevindim ben ipneler ordan bari kovmasın diye.
sonra kafeye alınır olduk neyse bi süre sonra orda burda izledik. gittikçe arttı bu galatasaray sevgisi bende neden bilmem. belki kahvedeki o formalı abilere çok özendim, belki hagi çok etkiledi, belki süper kupa belki de hasan şaş.
oks vardı bizim dönemde liseye geçerken hasbel kader fen lisesi kazandık ne boka yaradı bilmem. sordular sonra hedefin ne? dedim itü, ytü. dediler odtü var bak amcan orda şu orda ankara'ya git yakın ol filan. yok dedim bilmem ne ama hep istanbul'u istedim sırf galatasaray orda diye. kazandık sonunda geldim istanbul'a bu sene şükür. gittim manu maçına da braga maçına da paramı ancak onlara ayar edip denkleştirebildim maalesef geri kalanlar radyodan, tvden. en çokta bugün bu maçı istedim fenerbahçe köpeğine diye bağırmak istedim onlar sahadayken ve en çokta maçtan önce şu sözlük zirvesini göreyim istedim. belki bi bok yoktur zirvede de çünkü nevizade'yi duyarak, söyleyerek büyüdüm ama ne yalan söyleyeyim ilk gittiğimide hacca gitmiş gibi heyecanlanmama rağmen manu maçı öncesini saymazsak parayı tüketmek dışında bi esprisini görmedim.
daha öncede belirtmiştim gerçi hastayım diye tekrar dillendirmek acıtasyon gibi geldi yazmayayım dedim ama hastalandık işte yani şu anda atlatmak üzereyim. enfeksiyon kapmışım neyse tokat'a geldim geri. şimdi zirve başlığını gördüm, yarın olacakları düşündüm üzüntüden kendimi skcem az kaldı.
ordan oraya atladım saçma sapan bi yazı oldu ama yat yat sıkıldım yazmak istedim. şayet varsa tamamını okuyan benim yerime de sevinin tanımadığınız adamlara sarılın ve çok için ve çok sevinin ve daha çok için ve daha çok sevinin... ben oradayken bi zirve de olmadı ya bu işin sorumlusuna açık, mert, korkusuz şekilde amq diyorum. al amq.
nereye yazcam bunu bilemedim. baktım çok hüzünlüyüm dokunsalar 2damla süzülecek buraya yazayım dedim. saygılar, sevgiler... zirvesine sçtklarm.
