3
zamanında malatya'dan giden ailesi sayesinde futbolcu olmuş ikizlerdir diyebilirim. kendimde bir malatyalı olarak, malatyada doğup büyüseler asgari ücretle tekstil fabrikasında çalışır, iş çıkışı malatyaspor kıraathanesinde arkadaşları ile tavla oynar, akşam maç varsa lig tv'de yayınlanan maçı izler ve evlerine dönerlerdi. insanın kaderini kendinden önce çizildiğine inanırım. bu durum da buna örnektir. malatya'da futbola başlasalar askere gidene kadar oynarlar, o arada eğitim hayatları aksar. asker dönüşü bir fabrikada çalışmakj zorunda kalıcakalardı. futbolcu olamayacaklarını erkenden anlayabilirlerse belki eğitim hayatları farklı gelişebilir. ancak malatya'da futbolcu olmak isteyenlerin genel hikayesi böyledir. bülent korkmaz ile mert korkmaz'da istanbul'da yaşayan malatyalılardı. bu nedenle onlarında hikayesi farklı oldu. burada işçi olmayı kötülediğim anlaşılmasın, ben bir portre ortaya koyuyurum, namusuyala kazanılan paradan daha güzeli yoktur. sadece bugün yaşadıkları hayatı yaşama şansları olmazdı demek istiyorum.
