90
son günlerde hiç olmadığı kadar acımasızız. 3 kulvarda şampiyonluk hedefiyle yola çıkılan sezonda, son yılların en iyi, hatta efsane kadromuzdan bile daha iyi bir kadroya sahiptik. hedeflerden birer birer kopunca tanıdığım bütün galatasaraylılar hiç görmediğim kadar acımasız eleştirilere başladılar. üzülürüm, ağlarım ama ben galatasaraylı bir adamı eleştirmeye kıyamam. zarar gelecekse ondan gelsin. hata yapacaksa o yapsın. 2. fatih terim dönemi çok mu başarılıydı ? ama fatih terim hala efsanemizdir, sarı-kırmızıdır. bülent korkmaz, adnan polat, sabri sarıoğlu başta olmak üzere o kadar acımasız eleştirilere maruz kalıyorlar ki içim acıyor duydukça, okudukça. galatasaray taraftarı iyi gün taraftarı derler. çoğu kişi için bu geçerli demek ki. işler bozulmaya başladığı anda taptığımız adnan polat beceriksiz adamdan öteye gidemedi. 5. aldığı takım 4. olan kaptan yerden yere vuruluyor. demem o ki üzüntüm şampiyonluğun gidişine ya da başarısızlığa değildir, değerlerimizin bu kadar kolay harcanmasınadır. umarım adnan polat'ta, mehmet güven'de, sabri sarıoğlu'da, bülent korkmaz'da, arda turan'da, uğur uçar'da yıllarca bu takımla birlikte olurlar, üzüntümüde sevincimide onlarla paylaşırım.
