35
ilk gittiğim maçtır. dayımın bana yaptığı en büyük iyiliklerde 2. sıradadır. * 7 yaşındaydım, koreografiyi hiç hatırlamıyorum, hatırladığım şeyler sadece; havanın çok soğuk olması, tribündeki bir çiftin bana atkı hediye etmesi ve eldivenimin yarısını dolduran ellerimle "saldırın saldırın saldırın, bu taraftar için saldırın" tezahüratına katılmamdır. çok çocukça oldu sanırım bu entry :)
