767
bazen bir an geliyor... uyanıyorum mesela sabah, ne işim var lan benim bu şehirde diyorum kendime. "sevdiklerin" diye bir kitle vardır ya hani hayatında... ailen;anacın baban... dostların, sene de bir görsen de... herkes uzakta be sözlük! kanepede uyuyakaldığımda gelip üzerime hırkasını örten annem uzakta... gece televizyonu kapatıp hadi yerine diye uyandıran babam uzakta... bir araya geldiğimizde derdimi dinleyen yüzümü güldüren dostlar uzakta...
hani bazen bir an geliyor... canları sağ olsun da varsın uzakta olsunlar, diyorsun. ama olmuyor be sözlük. şu yaşıma gelmeme rağmen başımı dizine yasladığımda annemin saçımı karıştıran elini özlüyorum. üşüdüğümde ellerini ellerinin arasına alıp ısıtmasını özlüyorum. babamı özlüyorum sözlük. oturup beraber izlediğimiz maçları özlüyorum. arkadaşlarımı özlüyorum sözlük. yetmiyor telefonlar, seslerini duymak yetmiyor. yüzüme bakıp derdimi okuyan dostları özlüyorum.
şimdi bazen öyle bir an geliyor. bir şey oluyor, yalnızsın diye haykırıyor yüzüne... kavanozun kapağını açamadığımda, şuna bir el at diyecek biri yok evde. o bile koyuyor artık. bazen kendimi kaptırıyorum, kafamı oyalamaya çalışıyorum. bu defa da iş kendini kandırmayla noktalanıyor gibi geliyor.
ağlama duvarı ya... ağlamıyorum da, nasıl desem...
yalnızım sözlük. evin duvarları sıkıldı artık dinlemekten.
sana yazıyorum...
hani bazen bir an geliyor... canları sağ olsun da varsın uzakta olsunlar, diyorsun. ama olmuyor be sözlük. şu yaşıma gelmeme rağmen başımı dizine yasladığımda annemin saçımı karıştıran elini özlüyorum. üşüdüğümde ellerini ellerinin arasına alıp ısıtmasını özlüyorum. babamı özlüyorum sözlük. oturup beraber izlediğimiz maçları özlüyorum. arkadaşlarımı özlüyorum sözlük. yetmiyor telefonlar, seslerini duymak yetmiyor. yüzüme bakıp derdimi okuyan dostları özlüyorum.
şimdi bazen öyle bir an geliyor. bir şey oluyor, yalnızsın diye haykırıyor yüzüne... kavanozun kapağını açamadığımda, şuna bir el at diyecek biri yok evde. o bile koyuyor artık. bazen kendimi kaptırıyorum, kafamı oyalamaya çalışıyorum. bu defa da iş kendini kandırmayla noktalanıyor gibi geliyor.
ağlama duvarı ya... ağlamıyorum da, nasıl desem...
yalnızım sözlük. evin duvarları sıkıldı artık dinlemekten.
sana yazıyorum...
