3
çocukluğumuzun en büyük sorunu. dertsiz tasasız bir dünyada, mahalle maçlarında, bahçede, sokakta geçen yıllarımızda en büyük derdimiz topun ağaca kaçmasıydı. ikinci bir sorun da o topu kimin alacağıydı.
geçenlerde tuzlada* bir grup çocuğun oynadığı bir oyuna şahit oldum. topun ağaca kaçma sorunsalını kendilerince oyun haline çevirmişlerdi. sık ağaçların olduğu bir bahçede topu sırayla ağacın tepesine atıyorlardı ve rakipten birisi çıkıp topu ağaçtan almaya çalışıyordu. topu atıp ağaçta bırakamayan çocuk -1 puan alıyordu, top ağaçta kalırsa çıkıp topu alan çocuk +1 puan alıyordu.
top ağacın en tepesinde kalır, kimse alamazsa ne olur bilmiyorum, heralde oyun sona erer ve evlerine dağılırlar.
geçenlerde tuzlada* bir grup çocuğun oynadığı bir oyuna şahit oldum. topun ağaca kaçma sorunsalını kendilerince oyun haline çevirmişlerdi. sık ağaçların olduğu bir bahçede topu sırayla ağacın tepesine atıyorlardı ve rakipten birisi çıkıp topu ağaçtan almaya çalışıyordu. topu atıp ağaçta bırakamayan çocuk -1 puan alıyordu, top ağaçta kalırsa çıkıp topu alan çocuk +1 puan alıyordu.
top ağacın en tepesinde kalır, kimse alamazsa ne olur bilmiyorum, heralde oyun sona erer ve evlerine dağılırlar.
