2386
hayatıma anlam katan en önemli parçalarımdan biri galatasaray. en güzel sevinçleri de yaşattı bana en büyük üzüntülerimi de. ailemle, arkadaşlarımla, geçirdiğim güzel anların içinde kesinlikle bir maç hatta belki de birkaç maç, galatasaray muhabbeti,galatasaray sevgisi, galatasaray eleştirisi vardır. ilkokulda da, ortaokulda da, lisede de derslerim kötü olduğu zamanlarda annemden, babamdan azar yeme nedenimdir galatasaray. oğlum şu galatasaray'ı düşündüğün kadar okulunu düşün dediler, paranı onlar mı verecekler bırak artık bu işleri dediler. birçoğumuza da demişlerdir eminim. hala da devam ederler. ama biliyorlar ki bırakamam.düşünmekten vazgeçemem. en kızdığım, en üzüldüğüm zamanlarda bile bırakamadım ki. her branşında kazandıkları, kaybettikleri benim için çok şey ifade etti ve edecek. bir de ailem de bu kadar söyler, eder ama onlar da en az benim kadar severler. annem heyecandan galatasaray maçı izleyemez gider dua eder. karşı taraf laf söyler, sinirleri bozulur. babam maç izlerken içindeki gizli fanatik çıkar gol olunca ortalığı yıkar. mahalle inler sayesinde. zaten onlar sayesinde böyle oldum. bizim ortak heyecanımız o.
aslında sadece spordan da değil sevgim, bilmiyorum da ne olduğunu. gerçekten metin oktay'ın sözüne benziyor galatasaray din gibi mezhep gibi aynı. ne olursa olsun seviyorum, inanıyorum ve vazgeçemiyorum.
her sabah uyandığımda karşımda sarı kırmızı birçok eşyadan oluşan odamda güne galatasaray ile başlıyorum, tam karşımda sarı kırmızı renklerle. o yüzden de sözlüğe yazar olduktan sonra da ilk entry hayalim, güne nasıl başlıyorsam, hayata nasıl başlıyorsam sözlüğe de aynı şekilde galatasaray'la başlamaktı. önce yazar oldum. şimdi de bunu gerçekleştirdim.
aslında yine galatasaray'la ilgili çok daha farklı bir yazı düşünmüştüm ama, dur bir takımıma olan aşkımdan, sevgimden kısaca bahsedeyim derken tamamen farklı bir şeye dönüştü.olsun temelde galatasaray varsa benim için hiçbir şey farketmez. umarım daha çok yazarım burada benimle aynı renklere gönül veren, aynı duygularla yazan, okuyan renktaşlarımın arasında.
aslında sadece spordan da değil sevgim, bilmiyorum da ne olduğunu. gerçekten metin oktay'ın sözüne benziyor galatasaray din gibi mezhep gibi aynı. ne olursa olsun seviyorum, inanıyorum ve vazgeçemiyorum.
her sabah uyandığımda karşımda sarı kırmızı birçok eşyadan oluşan odamda güne galatasaray ile başlıyorum, tam karşımda sarı kırmızı renklerle. o yüzden de sözlüğe yazar olduktan sonra da ilk entry hayalim, güne nasıl başlıyorsam, hayata nasıl başlıyorsam sözlüğe de aynı şekilde galatasaray'la başlamaktı. önce yazar oldum. şimdi de bunu gerçekleştirdim.
aslında yine galatasaray'la ilgili çok daha farklı bir yazı düşünmüştüm ama, dur bir takımıma olan aşkımdan, sevgimden kısaca bahsedeyim derken tamamen farklı bir şeye dönüştü.olsun temelde galatasaray varsa benim için hiçbir şey farketmez. umarım daha çok yazarım burada benimle aynı renklere gönül veren, aynı duygularla yazan, okuyan renktaşlarımın arasında.
