111
hayatımın en mutlu anılarından birinde ismini haykırdığım, eski stoperimiz. 55 ekran tüplü tv, anteni yok arkasında yarım kilo alüminyum folyo; dayandı oda bizim gibi, artık son penaltı popescu geldi topun başına kendinden emin, vurdu ve ve kupa bizim. hemen sokağa attık kendimizi sokakta onlarca yüzlerce galatasaraylı, inanılmaz bir günün inanılmaz bir sonu idi, her aklıma geldiğinde her tv'de gördüğümde gözlerim doluyor.