34
en sevdiğim bestelerden biridir. taraftar olmanın ne anlama geldiğini çok net bir biçimde ortaya koyar.
yenilsen de yensen de taraftarın seninle'nin bir üst sürümü gibidir.
ligi sekizinci bitirdiğimiz sezonda defalarca maç dönüşünde taksimden tünele inerken istiklali bu şarkıyla inletmişizdir.
ayrıca tam olarak hangi maç olduğunu hatırlamıyorum fakat veda yılındaki bir maçın ikinci devresini neredeyse sadece bu besteyle tamamlamıştık ve ben maç hiç bitmesin istemiştim eski açıkta.
ultraslanı sevmediğimden veya karşı olduğumdan değil fakat sonundaki "ultraslan hep seninle" gerçekten hoş durmuyor.
sonuçta bu tüm galatasaraylılara ait bir tribün bestesi, hangi taraftar grubunun çıkardığının hiç mi hiç önemi yok, biraz istemsiz reklam gibi kokuyor bu şekilde.
euro 2008'de milli takıma ithafen bestenin sonu "öyle şeyler yaşattın ki, uğrunda ölmeye değer" şeklinde değiştirilmişti ve bu hali orijinalinden çok daha etkileyici duruyor.
yenilsen de yensen de taraftarın seninle'nin bir üst sürümü gibidir.
ligi sekizinci bitirdiğimiz sezonda defalarca maç dönüşünde taksimden tünele inerken istiklali bu şarkıyla inletmişizdir.
ayrıca tam olarak hangi maç olduğunu hatırlamıyorum fakat veda yılındaki bir maçın ikinci devresini neredeyse sadece bu besteyle tamamlamıştık ve ben maç hiç bitmesin istemiştim eski açıkta.
ultraslanı sevmediğimden veya karşı olduğumdan değil fakat sonundaki "ultraslan hep seninle" gerçekten hoş durmuyor.
sonuçta bu tüm galatasaraylılara ait bir tribün bestesi, hangi taraftar grubunun çıkardığının hiç mi hiç önemi yok, biraz istemsiz reklam gibi kokuyor bu şekilde.
euro 2008'de milli takıma ithafen bestenin sonu "öyle şeyler yaşattın ki, uğrunda ölmeye değer" şeklinde değiştirilmişti ve bu hali orijinalinden çok daha etkileyici duruyor.
