1
tozlu topraklı mahalle aralarında top kovalayarak geçen çocukluğumuzun ütopyalarından biri, mahalle esnafının geçim kapısı idi. zira 40 kere aynı numarayı yemiş bile olsak vitrinde gördüğümüz biraz cicili-bicili topun "dikişli" olduğu yalanını hemen "yer"dik. koşa koşa "saha"ya geri döner, üç-beş tepiğin ardından topun yıpranmaya başlar; hatta 1-2 gün içerisinde topun dış yüzünde oluşan delikten topun içi çıkar, aldığı bir darbenin ardından büyük bir gürültüyle patlardı. bir süre tekrardan plastik topa talim eden bizler "toptancı"nın gelişiyle yine atardık kendimizi aynı hayalin kucağına..
ukteyi veren: kalifiye jurnal (2/12/2008 21:49)
ukteyi veren: kalifiye jurnal (2/12/2008 21:49)
