çocuğunun futbolcu olma hayallerini yıkan ebeveyn

• 1

  "ya topçu ya popçu" mottosuna inanmayan ebeveyndir. eğer bu ebeveyn türkiye'de yaşıyorsa çocuğuna bu yolda izin vermemekte haklıdır aslında. biricik yavrusunu futbolcu yapıp da sahada tekmeler yemesine yada saha dışında her yaptığının didik didik edilmesine, basın tarafından acımazsızca eleştirilmesine içi elvermemiştir.
  
  *
• 2

  sahip olduğumdur. zamanında izin verseler belki de türk telekom'dan gençlerbirliği'ne, ordan da galatasaray'a transfer olacak, belki de şu an taraftarların gözünde yeni hakan şükür olacaktım ve şu an adıma şöyle büyük yetenek, böyle parlak gelecek şeklinde entry'ler giriliyor olacaktı. fırrkk... boy desen boy*, kalıp desen kalıp*, şut çekme desen şut çekme* vardı. şimdilerde akan gözyaşlarımın dinamik viskositesini hesaplayabiliyorum ama neye yarar ha? neye yarar, sorarım...
  
  (bkz: yazarların içlerinde dolduramadıkları hüzünlü ukdeler)
• 3

  (bkz: topun pesine kosucagina otur ders calis)
• 4

  çocuk kendisine güveniyorsa fasa fisodur efendim. goal filminde çok güzel anlatılmıştır. ama o sadece filmdir diyenlere de selamlar olsun.
• 5

  benim gibi küçük bir yerde* geçiyorsa cocukluk, kaçınılmazdır ebeveynin bu hayalleri yikması. haklı sebepleri de var aslında. hele de bundan 10 yıl önce küçük bir yerden futbolcu cıkmak hakikaten zordu. ama yine de bir seçmeye katılıp çocuğun da içinde kalmasını engellemek en doğru yoldur kanaatindeyim.*
• 6

  ya ya ya sa sa sa filminde en iyi örneğini izlenebilir. gerçi orada hayallerini yıkmaktan çok tekme tokat girişme de vardı ya neyse.
• 7

  benim ebeveynlerdir.. başta öğretmen babam olmak üzere..
  
  3 ayrı alt yapıya çağrılmama, denenmeme ve başarılı bulunmama rağmen, "ne işin var top peşinde, oku ve büyük adam ol" lafıyla geleceğimle oynandı anne ve babam tarafından..
  
  gerçi iyi mi oldu kötü mü oldu orası tartışılır..
  keza şu an futbola yıllarca devam etmiş arkadaşlarım tek tek bıraktılar bulundukları takımları..
  ya eğitim için, ya da sakatlık vb. gibi diğer sebeplerle bırakan arkadaşları görünce de, içimde pek ukde kaldığını söyleyemem..
  
  şimdi ne mi yapıyorum? 1 yıl içinde mühendis çıkacağız umarım..
  
  edit : düzeltme
• 8

  kendi çocuğuma yapmamaya and içtiğim durum. çok büyük konuşuyorum ama hayallerini yıkmak yerine hayal bile kurarım çocuğum için bu konuda. allah o günleri göstersin.
• 9

  ben de aynı durumdayım, çocuğum isterse barış özbekten hallice olsun yinede hayallerini yıkmam.
• 10

  babası şehirdışına çıkmasına izin vermediği için futboldan, hayattan ve okulundan soğuyan bir insan tanıdım zamanında. büyük potansiyelini gören bir süper lig ekibi kendisini transfer etmek istemiş ancak babası izin vermeyince iş yatmıştı.
  gencecik yaşta alkol ve uyuşturucu ile tanıştı bu insan hayal kırıklığını gidermek için. tüm yaşamı alt üst oldu. aradan yıllar geçti ve bir gün karşılaştık. beni tanımadı, kendimi hatırlatmaya çalıştığımda ise tek cümlesi "sigaran var mı?" oldu. belli ki işsiz güçsüzdü. çökmüştü. benden üç yaş küçüktü üstelik. şu an futbolculuğunun en olgun dönemlerini yaşıyor olabilirdi.
  duydum ki babası vefat etmiş. arada sırada annesine para almak için uğruyormuş. onun dışında ne yaptığını pek bilen yok.
  film olacak bir hikaye gibi geliyor insana, ama etrafımızda bu hikayelerden o kadar çok var ki!
• 11

  (bkz: babam)
  
  maddi engeller, futbolcu olunursa okulun ihmal olacağı korkusu, garanti meslek ve maaş tercihi sebepleriyle yapılmış olandır.
  
  kendine göre haklıdır, canı sağ olsun.
  
  mühendislik de fena değil. :(
• 12

  sahip oldugumdur. ama kızmıyorum anneme hiç. sürekli hastalanan bir çocuktum o zamanlar. e babamız da hastaydı. okumamizi istedi. sukur ki biz de okuduk.
  evladının geleceği ile ilgili kaygılara sahip olan anne babalardır. kizilacak değil eli öpülecek insanlardır.
• 13

  (bkz: babam)
  
  bugün baktığımda ne kadar doğru bir karar vermiş olduğunu görüyorum, çocukluğumda beleşçi bekleyip gol atarak iyi oynadığımı zannediyordum. meğerse kazmanın önde gideniymişim.
  
  sigortacılık da fena değil.
• 14

  (bkz: hobi olarak yine yap)
  
  türkiye'de ekmeğin artık aslanın ağzında değil de aslanın kalın bağırsaklarında olduğunu bildiğinden haklılık payı olan ebeveyn. gelecek kaygısının en aza indirgendiği, insani ihtiyaçların en azından asgari olarak karşılandığı(ücretsiz barınma, sağlık, eğitim hakkı vb) bir toplum yapısında azalarak bitecek bir ebeveyn türüdür aynı zamanda.
  
  ayrıca memleketin, sporun yanı sıra ; şiir, sinema, müzik,felsefe vb. gibi birçok alanda da çağın gerisinde kalmasının ister istemez sebeplerinden biridir.