bizi ince ince doğradılar

bir mustafa denizli basın açıklaması klasiğidir. evet bu sene için kısmen doğrudur ama her maç söylenmez be hoca sen galatasaray'ın başındasın hakemi yeneceksin.

doğru açıklamadır. ancak galatasaray futbol takımı rezil ötesi bir oyun ortaya koyduktan sonra böyle bir açıklama yapacak kadar aciz olunmamalıdır. özellikle beşiktaş maçındaki sonra hakemlerden yakınması utanılacak bir olaydı.

takimin basina gectiginde yapmayi dusundugu seyleri yapamayan ya da yapmasina ragmen sonuclari bekledigi gibi olmayan teknik direktorumuzun artik bir planinin kalmadigini gosteren aciklamasidir.

edit: duzletme

yakışıklı değil ama sempatik minvalinden, bitmek tükenmek bilmeyen türk futbolu mağlup taraf goygoyu. takdir haklarını rakipten yana kullandılar ile birlikte aynı kabilenin mürididir bu ikisi. istenilen sonucun alınamadığı maçlar sonrası rakip takımda gündem yaratacak kadar pislik(!) yapan bir futbolcu olmamış, hakemler de taç atışından gelen topa ofsayt kaldırmak gibi anormal hatalar yapmamışsa son çare olarak bu ikisine sarınılır. doksan dakikalık maçtan bu tezini(!) destekleyebilecek iki pozisyon çıkarabilen hararetle bunu her ortamda dillendirmekten utanmaz, sıkılmaz, çekinmez. genellikle taraf olmanın beraberinde getirdiği algı kaymasının ürünü bir sanrıdır bu pozisyonlar da.

hadi taraftarı bir nebze anlarım. görücü usulü evlendiği bir karısı, para yetiştirmekten göbeğinin çatladığı çocukları vardır. eşşekler gibi çalışıp üzeine giyecek ikinci bir kıyafet bile alamamıştır. patronu, ustabaşısı falan zalimdir. öğrenci desen vizelerden patlamış, finallerde yırtılmış, hoca ona takmıştır. ya da o kız vermemiştir falan. herkes galibiyet istiyor, herkes üç puan peşinde. herkes tesellisini, telafisini, insanlarla konuşurken kafasını dik tutabileceği bir konu peşinde. kendi futbolcusu rakip oyuncunun ayağını söküp eline verse bir bahane bulup hoş görecek kadar kendinden geçmiş. bu arada yazarken bir yandan da düşünüp ürperdim. dünya kadar adamın milyon kadar derdinin çaresinin benim yapacağım ortaya ya da atacağım gole bağlı olduğunu bilsem kilitlenir yürüyemezdim bile. adamlar yine iyi dayanıyor...

peki bir elde puro öbür elde viski locadaki süpersonik koltuğunda maçı izleyip pozisyon tekrararını da bilmemkaç inçlik plazmalardan takip eden; galatasaray yöneticisi sıfatını kullanarak açtığı kapıları ardı ardına dizerek dünya turu atılabilecek kıvamda olan yöneticilere ne demek lazım? 9 farklı açıdan tekrarını izlediğin pozisyonu bile çözmekten aciz olmasına aldırmadan yönetici sıfatını gururla taşımak da ayrı bir yazı konusu olsa gerek.

sahi onu bunu boşverin de bu yaz yine adadayız di mi? beleşmiş beleş...