küçükken mahallede maç yapardık.
bir takım farklı bir skorla önde olsa bile artık yorulmalar başlayınca, ya da cadaloz teyzenin biri
hadi gidin kendi kapınızın önünde oynayın dediğinde maç
atan kazanır'a bağlanırdı. bir takım 5-1 önde olsa bile diğer takım gol attığında 5-2 olur ama diğer takım kazanmış sayılırdı. çocukken ne safmışız arkadaş...
dip not: zamanlı oynamazdık, yorulana ya da kovulana kadar.