kullanıcı adı altına yazılan kişisel entrileri sevmemekle birlikte bazı olağanüstü durumlarda gerekiyor. bu yazdıklarım biraz da tüm takımdaşlarıma. ben galatasaray ın 14 senelik şampiyon olamama sürecinde galatasaraylı oldum ve ailemde beni galatasaraylı yapacak biri yoktu ailedeki ilk galatasaraylı benim. daha taraftarlığımın başlangıçlarında yenilgisiz ligi bitirip averajla şampiyonluğu kaçırdığımız dönemi yaşadım, sigi held ve saftig dönemlerini de yaşadım. efsanem kalli, fatih terim, lucescu dönemlerini de. 9 puan farkla ilk yarıyı geride kapatıp üstelik ali sami yen de fenerbahçe ye 0-4 yenildiğimiz dönemi de. demek istediğim o ki galatasaraylılar kuşak olarak maalesef ayrım yaşıyor 14 senelik şampiyonluk öncesi, 96 senesi ve sonrası diye. yaşı genç taraftarlarımızı anlayabiliyorum ama biz sabırla bugünlere gelmiş bir takımız. bir bakıyorum sanki rijkaard dönemi ya da saftig dönemi geri gelmiş gibi davranılıyor. medyanın bize bakışı hep belli yeni bir imaj takım yaratmak istiyorlar bu da şimdilik fenerbahçe. bu takımı sadece ve sadece taraftarı ayağa kaldırır. maçın son dakikasına kadar sahada destek veren ve ilk sallantıda florya önünde toplanmayan taraftardır. ve tabiki;
(bkz:
konsantrasyon)