• 247
    ölmediği haberi gerçek olan yazardır. kendisiyle 2-3 ay boyunca saatlerce konuşup tedavi olmaya ikna etmeye çalışan beni ve diğer arkadaşları salak yerine koymuştur. öldüğü haberini aldığımda dışarı çıkmak üzereydim ve yatağa oturup kaldım gece boyu. sonra bir hafta geçtikten sonra ehehehe ölmedim lan dedi. o zaman çok sinirlensek de insanların önüne atmak istemedik. hatta şahsım adına kızmadım bile psikolojik sorunları olduğunu düşündüğüm için. sonradan yaptığı gerizekalıca kaprisle benden uzaklaştı. ona rağmen böyle bir durumunu ifşa etmedim. fakat sözde ölüm yıl dönümünde buradaki insanların hala üzüldüğünü görmek bizi de sinirlendirdi. bir ara "cikaradantrulli" adıyla twitter'da yazıyordu. şimdi ne oldu bilemem. benden uzak kemoterapiye yakın olsun.
  • 224
    çok güzel çocuktu çok. bilen bilir pek konuşmam ama iyi hafiyeyim. tanıdığım adamı takip eder uzaktan severim, samimi olmam. olamam. tolga'da bunlardan biri. bu kadar cesur bir adam olduğunu bilmiyordum, onu da öğrendim. önünde saygıyla eğiliyorum. garip de bir mütevazılığı vardı. ne yediğini anlatırdı, ne de içtiğini. kendine saygısından olsa gerek. yoksa en iyi şarapları içtiğini, en güzel kaz etlerini en güzel lokantalarda yediğini düşünüyorum. ama adamın kendisine saygısı vardı abi. hatıralarının önünde saygıyla eğiliyorum. mütevazılığına ise söyleyecek sözüm yok. huzurla..
  • 83
    ben ultradnan.
    hesabim olmadigi icin kj kardesimin hesapran yaziyorum.
    annemi gecen yil bu zamanlar gogusunde bi kitle yuzunden doktora gittigimizde duydum ilk kez o amina kodumun kelimesini.
    bi insanin anan kanser demesi nasil bok biseydir insallah hic bilmezsiniz.
    dunya basima yikildi la.
    ne bok yiyecegimi bilemedim.
    kendim olsaydim o nalet seyi belki sen gibi salardim kendimi. ama anne sozkonusu ise cabalamak gerek.
    kanser konusunda cok doktorla gorustum. cok cok iyi doktorlar tanidim.
    annem once ameliyat oldu. sonra kemoterapi ve radyoterapi gordu.
    saclari dokuldu. 1 senede daha gur cikti.
    simdi eskisinden daha saglam.
    seni tanimam. sen.de beni tanimazsin. senden ricam bana ulas.
    lan oglum kanser dedigin ne lan?
    anasini sikeriz hep beraber. sikecez anasini o bokun.
    ozel mesaj attim.
    mutlaka ara mesaj at bisey yap.
    bi prof tanidigim var.
    mutlaka bizi yonlendirir.

    kj de durumdan haberdar ve eminim ki benimle ayni seyleri dusunuyo. uzun yolda oldugundan yazamamis ben kendisinden aldim sifresini de bu entryyi girdim. mrsaj kutundaki numara da benim.
    sen bize lazimsin.

    adnan.
  • 84
    hayvana bak 23 yaşında hayatı çözmüş bitirmiş. ergen ergen tripler. lale senin yaşadığın o karanlığı hepimiz yaşadık. öl birader, ona birşey demiyorum inan. lan iyi de tedaviyi kabul etmemek ne demek. bazen aklıma gelir yeminle bak, cevabım "tedavi olmam amk." olur. sonra düşünürüm. sana sadece şunu söylüyorum. aran ne kadar kötü olursa olsun ailene, göz bebekleri gözlerinin önünde eriyen o insanlara "biz oğlumuza yaşaması için bir sebep bile veremeyen insanlarmışız." diye diye ömürlerinin sonuna kadar taşıyamayacakları bir yükü vermeye utanmayacak mısın?
  • 88
    lan ben yine ultradnan.
    bi daha sakin kafayla okudum durumu.
    ulan bi doktora gitmelik hastalik mi kanser?
    biz ilk doktorun dedigine bakaydik annemi gomduyduk de simdi birinci olum yildonumu idi.
    izmirdeymissin.
    ben istanbuldayim.
    oversoula da mesaj attim.
    seni bulacam oglum.
    o tahlilleri mahlilleri yollayin bana ben 4-5 doktora gosterecem.
    biri, ikisi, ucu, belki de besi bize diyecek ki ohooo mac daha bitmemis.
    mutlaka umut vardir.
    beni kufrettirip bu adamin da hesabini sildirtme lan.
    yollayin kagitlari tahlilleri ivir ziviri.
    kapi kapi gezecez yine de bi oluru.u bulacaz.

    kj ile aramizi bozacan gir cik yalama oldu adamin hesabi.
    bana ulasin.
    senin yalniz olmadigini sana ispatlamak istiyorum.
    belki bisey buluruz lan.
    mail adresimi oversoula attim.
    cevap bekliyorum.
  • 106
    güzel kardesim daha gectigimiz son 8 ay icerisinde isyerinden bir abimizin akciger kanseri oldugunu ögrenmistik.63 yasînda kendisi ve o yasında kanseri yendi, belki de durumu senden ciddiydi.kimse dillendirmese de kendisi icin malum sona gelindigini dusunuyorduk ama adam yendi kanseri ve aramiza dondu. abi nasil yaptin dedigimde "inandım" dedi.
    canim kardesim 3-5 arkadas 0 dost demissin ya önce bir utan zaten kendinden su yaptiklarindan,su tavirlar bir galatasarayliya yakismiyor. bu ne umutsuzluk n.zamax ilk maci 3-0 kazandigi ilk anda durum nasildi, nasil efsane oldu rovans. oldtrafford'da 0-2 iken kac kisi inanmisti. bak biz geri donuslerin efsane maclarin takiminin taraftariyiz, yenilgiyi kabullenmek bize yakismaz.
    duydum ki kacip saklanacakmissin. sanirim aileni cezalandirmayi istiyorsun, ben de senin yaslarindayken üstüme cok geldiklerinde defalarca "insallah basima bir sey gelir de üzülürler kiymetimi anlarlar" dedim.
    23 yasında adamsın ulan 23!! bu ne umutsuzluk be kardesim hayatin daha basindasin, bir gün seni hak eden bir insanla yuva kuracak, airkaynana jr'a galatasaray'ı anlatma onu maca goturme hayaliyle yasayacaksin.
    2000 yilinda 1 e karsi 250 oran verilirken kazandi galatasaray o kupayi, senin kazanma ihtimalinden daha mı yüksek!!

    nickinin yaninda bu kadar cok entry girince benim icin bir an ölmüstün su an yasadigini biliyorum, korkup kacmayi secersen bizi hayal kırıklığına uğratırsın.
    sen galatasaraysın. adının olduğu her yerde umut var...
  • 306
    adama değişik duyguları tattıran pilot yazar.

    önce iyisinden başlayayım, çünkü devamında biraz duygulu ya da ağır konuşabilirim;
    yaşadığına gerçekten sevindim.

    çünkü cskncskn'un aracılığı ile durumundan haberdar olduğum sabah, izmir'e doğru yola çıkıyordum.
    coşkun bilir, çocuğu da uyandırdım sabahın köründe telefonla arayarak;
    - abi bu nasıl iş, bir şeyler yapalım?
    diye...

    yolda giderken aklımda sen vardın, ki ben seni hiç tanımadım daha önce. belki sosyal hayatta birbirimizin sevmeyeceği tipler bile olabilirdik bireysel açıdan.
    ama ben senin durumuna çok üzülmüştüm o günlerde.
    eğer o sabah, sana üzülürken kafam dalıp gitseydi, başıma kötü birşey gelseydi arabamdaki ailemle birlikte?

    elbette suçlusu sen olmazdın, ama yine de bir oku, dinle...

    biz o sabah senin için neler yapılabilir, moralini ne yerine getirir diye düşünmüştük.
    yanlış hatırlamıyorsam, sırf sana ulaşabilsin de yardımcı olsun diye, moderasyon ultradnan'ın üyeliğini yeniden açmıştı kısıtlı süreliğine.
    biz de seni futbol takımımız ile buluşturmanın hesaplarını yapıyorduk.
    albayrak'a falan ulaşmanın peşindeydik.

    yine aynı gün, o günlerde sıkça duyduğum lenfoma ile ilgili bir iki örnek yazmıştım nick altına.
    vazgeçme demiştim.
    belki okudun, belki okumadın...

    sonra aradan kısa bir zaman geçti, geldin buralara neşe saçarak,
    liseli ilgi orospusu ayşen miyim gibisinden bir şeyler yazdın.
    hepimiz çok sevindik, hayata tutunacak olduğuna...

    fakat o gün, aslında gerçek sen ile tanışmışız biz.
    evet sevgili ayşen, çok memnun oldum tanıştığıma...

    yahu hadi bizi boşver, cidden görüştüğün gerçek arkadaşların yok mu senin şu dünyada?
    seni sevenler yok mu birader? üzmek neyine senin o insanları?

    amına koduğumun sosyal medyası var olduğundan bu yana, hastalıklı ruhlar belirdi etrafta.
    mehmet pişkin'e hem üzülüp, hem de ardında bıraktığı hastalıklı videoya küfredenlerdenim ben.
    kişiliğini oturtamamış ya da hayattan çok bunadığını sanan bir sürü insana intihar konusunda ilham verebilme ihtimali için.

    o lümpen hırt siktir olup gitti bu dünyadan,
    geride gözü yaşlı arkadaşları, annesi ve kız kardeşi kaldı.
    çok doymuşmuş zırto, bak yine aklıma geldi, neyse...

    hatta ariza pokemon ölmeden evvel, o da yazmış pişkin'in videosunun ilham kaynağı olduğunu.

    ne yapacağını bilemeyen gençlere kötü örnek olacak, o adilik ve düşüncesizlik kıvamındaki videosu...

    sen de bizi o halde bırakmıştın en son.
    şimdi ise yokmuş böyle bir durum, ve umarım ki doğrudur.
    umarım yaşıyorsundur.

    ama unutma, yarın biri yazsa şu satırlara senin ekşiye karaladıkların gibi,
    gidiyorum dese bizlere,
    artık yarımızdan fazlası şüpheyle bakacak söylenenlere...

    ama yine de, her ne kadar kızsam da, yaşadığını öğrenmek mutluluk vermedi değil.
    keşke çıkıp şaka desen dedik,
    "şaka" dedin.

    iyi ki de öyle dedin.
    hoş geldin yeniden, sevgili pilot ayşen...
  • 301
    sabahtan beri düşünüyorum; bu bebe belli ki psikolojik rahatsızlıkları olan, ciddi özgüven sorunları yaşayan, zavallı bir çocuk.
    hani, normal dağılımın yüzde 95'lik kısmı içinde kalan bir insan bunlara kalkışmaz.
    aşırı özgüveni olan, yani diyelim ki sağdaki 2,5'luk kısımda kalan birisi de uğraşmaya değer görmez narsistlikten.
    geriye kalıyor soldaki zavallı kesim.
    bu da ordan.

    da...
    ben esas bunu bilip de paylaşmayan, şimdiye kadar susanlara sövüyorum daha çok.
    al işte, insanlar bundan sonra haklı olarak böyle olaylara daha soğuk yaklaşacak.
    emeği geçen herkesin allah belasını versin.

    kendisiyle ilgili dileğim; umarım bir gün çoluğu-çocuğu olursa arkadaşları tarafından kaçırılır, 2 ay sonra da "ehehehe şaka yaptık la" diye geri bırakılır.
    bu kadar insanın ahını almanın karşılığı budur çünkü.
    ha, çocuğa bu iki aylık süreçte en ufak zeval gelmesin.
    zaten bu malın bebesinin çocuğu olacak.
    yazık.
    gerçi bunu iki haftada tanıyamayıp evlenen, evlenip de tanıyamayıp çocuk yapan kadının da aklından şüphe ederim ya, neyse.
  • 125
    merhaba abi. beni büyük ihtimal tanımıyorsun. sana abi diyorum çünkü henüz 18 yaşındayım. biliyorum 18 yaş hayat için çok erken ama inanki abim -abim diyorum çünkü buradaki benden büyük herkes gibi ne görüşe, ne düşünceye sahip olursa olsun sende benim abimsin. - hayat cidden güzel. ulan sen nerden biliyorsun yeni yetme diyebilirsin ama bende bu yaşıma rağmen bir sürü sağlık sorunu geçirmişim, geçirdim. bazılarını geçirirken küçüktüm. bazılarında ağlayacak kadar büyüktüm. 8 aylıkken ölümcül bir ameliyat geçirmişim. allaha şükür başarılı geçirmişim ama bu ameliyattan sonra yapılan yanlış bir iğne benim sol ayağımdaki bütün kaslarımı öldürmüş. sonra ameliyatlar, fizik tedaviler zartlar zurtken derken kaslarımın bir kısmı tekrar canlandırıldı. allaha şükür şimdilik idare ediyoruz. allaha şükrediyorum çünkü halen hayattayım halen nefes alabiliyorum ve renkleri görebiliyorum. hayatta neler yaşadım bir bilsen abim, üstümde nasıl sorumluluklar ve nasıl yükümlülükler var bir bilsen abim. ama ben direniyorum. öyle yapmak zorundayım çünkü, hepimiz zorundayız. diren be abim. diren bu kadar seni seven insan için. galatasaray için diren abim. bunu senden bir kardeşin olarak istiyorum, buradaki bütün abilerim ve ablalarım için istiyorum. daha nice şampiyonluklar görmek istemiyorsun abim ? daha şampiyonlar ligini alacağız, belki bütün sözlük olarak gideceğiz final maçının olduğu yere. bunları hiç mi düşünmüyor musun abim ? ne olur tedavi olmaya karar ver abim. inan ki dünya umutsuzluklardan daha güzel bir şey. bak mesela ben bunu yazdıktan sonra tekrar ayağım için tedavi olmaya gitmek için doktora gideceğim. çünkü hayat bu kadar kötü değil, inan bana. inan bu kadar kardeşine, abine, ablana. daha çok şey derim ama kafa şişirmeyeyim be abim.

    http://www.youtube.com/watch?v=QRxjUP2WcQI

    bunu izle abim. bu sana umut verecektir.

    ve son olarak senin gibi değerli bir insanı pek tanımıyorum abim ve eğer direnmezsen hiç tanıyamacağım .
App Store'dan indirin Google Play'den alın