kırmızı kart gördüğü pozisyonda, roberto carlos'un keita'nın karşısında düştüğü durum hafif bir tebessüm yarattı bünyede. birden aklıma
shaquille o'neal geldi. idmanda
robert horry'yi sırtına alıp smaç bastığı söylenirdi. keita'da mübarek carlos'u da atağa beraber taşıyacak bıraksalar. kuvvetli, atletik ve yetenekli. severek takip ediyoruz ancak;
eğri oturup doğru konuşmak gerekirse takımını yalnız bıraktığı pozisyondaki profesyonellik dışı hareketi maçın gidişatını tamamen değiştirmiştir. rakibe iyiden iyiye baskı kuran galatasaray'ı maalesef olumsuz etkilemiştir. ha ben olsam ben de aynısını yapardım hatta kalkıp oraya kadar koşan bilica'ya (ki o bilica maçtan önceki olayda arda turan'a namert bir şekilde arkasından sağlam bir tokat patlatmıştır ve tabii ki bünyamin bunu süzememiştir(!)) bir de kafa çakıp nirvanaya ulaşırdım ama işte sen ben değilsin. o kırmızı kart olayından sonra fenerbahçe bir adam fazla olmanın rahatlığıyla sıkışmadan maçı tamamlamıştır.