10
ps: başlıktan da anlaşılacağı gibi yazdıklarım komplo teorisidir.
-----
31 mart 2019 yerel seçimlerinin istanbul seçiminin iptali ve 23 haziran 2019 ibb seçimleri yapılması kararı ile bana kalırsa süper lig 2018-2019 sezonu şampiyonu olacağımız kesinleşmiştir.
31 mart 2019'da 15-20 bin civarı oy farkıyla kazanılmıştı/kaybedilmişti istanbul.
hiç kimse bu kadar at başı bir sonuç beklemiyordu. 200-300 bin oy farkların olması beklenirken bu kadar dar bir makas olması açıkçası hepimizi şaşırttı.
insanlar futbolu çok küçümsüyor. oysa ki bizim gibi sanatın, sporun bireye inmediği, bireylerin kimlik belirlemekte zorlandığı toplumlarda futbol kulüplerine olan bağlılık çok üst düzeyde oluyor. ister eleştirin ister kabul edin, dalga geçin, destekleyin veya ayıplayın, hayatını galatasaray, fenerbahçe, beşiktaş veya x kulüp için adamaya hazır, canı gibi seven ve ona gönülden bağlı yüz binlerce insan var.
çocuğunun rızkını, kendi yemek parasını, maç parasına, formaya, kulübüne ait bir şeye veren ve bununla mutlu olan, kulübü kazandığında tüm haftası güzel geçen, takımı kötüyse bu hayatına yansıyan binlerce insan var. bu bir eğlenceden de öte oldu ülkemizde. hastalık resmen.
işin sosyolojik kısmını sosyologlar daha iyi anlatır ama yurt dışındaki gibi yaşadığı yer, etnik köken, din, ırk, mezhep, sosyal sınıf gibi temsil ettiği hiçbir etken olmadan renklerine, armasına aşık ve tutkuyla bağlı olduğumuz kulüpler var. kendi içinde hepsinin değerleri ve amaçları var pek tabii ki ama bir celtic-rangers , boca-river , lazio-roma gibi farklılıklarımız yok.
şimdi bu haldeyken bile armanın peşinde adanmış hayatlar varken hayatın anlamı galatasaray mottosuyla nefes alan insanlardan, istanbul'da yaşayanları "başakşehir benim takımım" söylemine ve biricik sevdiceği galatasaray'a çekilen operasyonlara kayıtsız mı kalacaktı?
bakın oy verme ve siyaset bazen sporun üzerindedir ama bazen de değildir.
bazı insanların fikirlerini değiştirebilir. işte o küçümsenen grup 25 yıldır istanbul'u yönetenlere şehri kaybettirmiştir.
istanbul demek türkiye demektir. özellikle istanbul'daki yerel yönetim birçok konuda iktidarla birlikte hareket ediyordu.
seçimden sonraki süreci birlikte yaşadık, işin o boyutu hakkında yorum yapmayacağım, her şey ortada.
1 nisan 2019 sabahından itibaren seçimin tekrarının dillendirilmesi ve istanbul başakşehir futbol kulübünün de aynı dönemde keskin düşüşünün tesadüf olmadığı görüşündeyim.
istanbul halkının ve galatasaraylıların normalleşmesi gerekiyor. her bir oyun bile öneminin olduğu ortada.
bu sebeple ibfk'nın düşüşünün devam edeceğini ve şampiyon olacağımızı, şu an 4 puan fark olsa da beşiktaş'ın lig 2.si olabileceğini düşünüyorum.
bu şekilde her iki takım taraftarı da bir şekilde mutlu edilecektir.
şu şartlarda tepki oylarının bir kısmının geri dönmesi futbol fantezisi yapıp, futbolu dizayn etmekten daha önemli olsa gerek.
bunun tam tersinin olduğunu düşünün bir de şu noktadan sonra galatasaray'ın şampiyonluğunun alınması istanbul'un %35-40'ının mutsuz olması demek, onların %0.1'i bile tepki oyu kullansa işte seçimi kaybediyorsun.
özetle sahada da gerekli çabayı ve azmi gösterdiğimiz sürece kalan 3 maçımızdan gerekli skorları alıp şampiyon olacağımıza inancım tam.
düdüklerin ortaya ve hatta lehimize dönmeye başlaması tesadüf değil.
biz adalet isterken kayrılma peşinde olanlar bugün adalet istiyor.
biz hep adalet istedik, çünkü her şeyin adil olduğu yerde biz zaten yarışarak öne geçip, kazanıyoruz.
ama adaletsizlik isterseniz biz 30 milyonuz, kimse bu kitleyi yok sayamaz ve adaletsizlik de her zaman kalabalık olana yarar...
-----
31 mart 2019 yerel seçimlerinin istanbul seçiminin iptali ve 23 haziran 2019 ibb seçimleri yapılması kararı ile bana kalırsa süper lig 2018-2019 sezonu şampiyonu olacağımız kesinleşmiştir.
31 mart 2019'da 15-20 bin civarı oy farkıyla kazanılmıştı/kaybedilmişti istanbul.
hiç kimse bu kadar at başı bir sonuç beklemiyordu. 200-300 bin oy farkların olması beklenirken bu kadar dar bir makas olması açıkçası hepimizi şaşırttı.
insanlar futbolu çok küçümsüyor. oysa ki bizim gibi sanatın, sporun bireye inmediği, bireylerin kimlik belirlemekte zorlandığı toplumlarda futbol kulüplerine olan bağlılık çok üst düzeyde oluyor. ister eleştirin ister kabul edin, dalga geçin, destekleyin veya ayıplayın, hayatını galatasaray, fenerbahçe, beşiktaş veya x kulüp için adamaya hazır, canı gibi seven ve ona gönülden bağlı yüz binlerce insan var.
çocuğunun rızkını, kendi yemek parasını, maç parasına, formaya, kulübüne ait bir şeye veren ve bununla mutlu olan, kulübü kazandığında tüm haftası güzel geçen, takımı kötüyse bu hayatına yansıyan binlerce insan var. bu bir eğlenceden de öte oldu ülkemizde. hastalık resmen.
işin sosyolojik kısmını sosyologlar daha iyi anlatır ama yurt dışındaki gibi yaşadığı yer, etnik köken, din, ırk, mezhep, sosyal sınıf gibi temsil ettiği hiçbir etken olmadan renklerine, armasına aşık ve tutkuyla bağlı olduğumuz kulüpler var. kendi içinde hepsinin değerleri ve amaçları var pek tabii ki ama bir celtic-rangers , boca-river , lazio-roma gibi farklılıklarımız yok.
şimdi bu haldeyken bile armanın peşinde adanmış hayatlar varken hayatın anlamı galatasaray mottosuyla nefes alan insanlardan, istanbul'da yaşayanları "başakşehir benim takımım" söylemine ve biricik sevdiceği galatasaray'a çekilen operasyonlara kayıtsız mı kalacaktı?
bakın oy verme ve siyaset bazen sporun üzerindedir ama bazen de değildir.
bazı insanların fikirlerini değiştirebilir. işte o küçümsenen grup 25 yıldır istanbul'u yönetenlere şehri kaybettirmiştir.
istanbul demek türkiye demektir. özellikle istanbul'daki yerel yönetim birçok konuda iktidarla birlikte hareket ediyordu.
seçimden sonraki süreci birlikte yaşadık, işin o boyutu hakkında yorum yapmayacağım, her şey ortada.
1 nisan 2019 sabahından itibaren seçimin tekrarının dillendirilmesi ve istanbul başakşehir futbol kulübünün de aynı dönemde keskin düşüşünün tesadüf olmadığı görüşündeyim.
istanbul halkının ve galatasaraylıların normalleşmesi gerekiyor. her bir oyun bile öneminin olduğu ortada.
bu sebeple ibfk'nın düşüşünün devam edeceğini ve şampiyon olacağımızı, şu an 4 puan fark olsa da beşiktaş'ın lig 2.si olabileceğini düşünüyorum.
bu şekilde her iki takım taraftarı da bir şekilde mutlu edilecektir.
şu şartlarda tepki oylarının bir kısmının geri dönmesi futbol fantezisi yapıp, futbolu dizayn etmekten daha önemli olsa gerek.
bunun tam tersinin olduğunu düşünün bir de şu noktadan sonra galatasaray'ın şampiyonluğunun alınması istanbul'un %35-40'ının mutsuz olması demek, onların %0.1'i bile tepki oyu kullansa işte seçimi kaybediyorsun.
özetle sahada da gerekli çabayı ve azmi gösterdiğimiz sürece kalan 3 maçımızdan gerekli skorları alıp şampiyon olacağımıza inancım tam.
düdüklerin ortaya ve hatta lehimize dönmeye başlaması tesadüf değil.
biz adalet isterken kayrılma peşinde olanlar bugün adalet istiyor.
biz hep adalet istedik, çünkü her şeyin adil olduğu yerde biz zaten yarışarak öne geçip, kazanıyoruz.
ama adaletsizlik isterseniz biz 30 milyonuz, kimse bu kitleyi yok sayamaz ve adaletsizlik de her zaman kalabalık olana yarar...
