29 ekim 2002 galatasaray lokomotif moskova maçı *

• 1

  terimin bir sürü bomba adamı yedek kulübesinde oturtarak (batista, felipe, ümit karan, hasan şaş ve ayhan) 2-1 yenildiğimiz maç. tüm takımın yorgunluktan götünün düştüğü 70'li dakikalardan sonra (bkz: fatih terim)in geride bıraktığı iki kişinin (bülent ve emre) gücü lokomotifin ataklarını engellemeye yetmemiş, sahasında yendiğimiz adamlara rezil olmuştuk. galatasarayın golü 70.dakikaların birinde ikinci yarı oyuna giren (bkz: hasan şaş) atmıştı.
  
  bu maçı alsaydık, barcelona'ya yenilsek bile elenmiyorduk. maç bitince eşekten düşmüşe dönmüştüm. ali sami yen de isyan çıkmıştı. ben çaktırmadan süzüldüm ardımdan neler olduğunu tam olarak bilemiyorum. daha sonrası için;
  
  (bkz: 13 kasim 2002 barcelona galatasaray maci)
• 2

  gergin bir havada geçen maçtı. lokomotif moskova'da kel bir futbolcu vardı. brezilyalı'ydı sanırım. baya iyi oynamıştı bu maçta. hatta gollerin birini kesin bu kel atmıştı. diğerini de atmış olabilir... o sezon gruptaki ilk maçı kazandıktan sonra akabindeki 3 maçtan sadece 1 puan çıkarabilmiştik. o da sahamızdaki club brugge maçıydı. iki maç kalmışken biz 4 puandaydık ve bir sonraki maçımız nou camp'taydı. haliyle kazanmamız gerekiyordu. olmadı. bırakın kazanmayı berabere bile kalamadık. hasan şaş golü attıktan sonra zımbır zımba oynayan genci yuvarlak dışında tekmeler gibi reklam panolarını tekmelemişti. sonraki maçımızda da barça'ya 3-1 mağlup olup aslında bu maçla bitirdiğimiz şampiyonlar ligi serüvenini resmi olarak tamamladık.
• 3

  valla gerginini filan bir yana, buz gibi bir havaydı ve götüm donmuştu. çöp hafızada kalan önemli detaylardan biri de o soğuk olmuş. ondan sonraki maçlara "mesh" giyip gitmiştim. ayaklar hayvan gibi olduğu için büyük mesh bulamamış, "mesh" almak içinde bir sürü cami altı satıcısı gezmeme neden olmuş maçtır. islam'a inceden bi girişim bu maçın soğu ile başlamıştır.
• 4

  oyuna ikinci yarıda dahil olan felipe'nin yaptığı asist sonrası, babamın fatih terim'e okkalı bir küfür savurduğu maç. o dakikaya kadar niye yedek kulübesinde oturtursun diye...
• 5

  29 ekim tatilinden yararlanıp ankaradan tek başına günübirlik geldiğim, maç sonrası dönüş otobüsü bulma kabusu yaşadığım, en sonunda kadıköy rıhtım'dan o anda hareket eden hidayet turizm otobüsüne binerek döndüğüm maçtır.
• 6

  20 ekim 1999 galatasaray chelsea macindan sonra avrupa kupalarında kendi evimizde 18 mac bilegimiz bükülmemişti. arkasından barca gelip ali sami yen'de 2001-2002 şampiyonlar ligi sezonunda 0-1 maglup etmiş ve bu seri bozulmuştu. 2002 - 2003 şampiyonlar ligi sezonunda ise yine barca ile eşleşmiş. bu sefer kendi sahamızda 0-2 maglup olmuştuk. o mactan sonra star tv lokomotif moskova macının reklamlarını gecerken "barca'ya yenilmiş olabiliriz ama tekrar seri başlıycak sami yen'de." tarzından cümlelerle gaza getirmişti bizi. nitekim rekoru iyce bok edip maglup olmuştuk.
  
  macla ilgili aklımda kalan tek şey hasan'ın reklam panolarını dövmesidir.
  
  ayrıca;
  
  (bkz: 19 mart 2002 galatasaray barcelona macı)
• 7

  bu maçın en önemli ve akılda kalıcı noktalarından birisi; maçın tarihi itibariyle ali sami yen tribünlerinin türk bayrakları ile donatılmış olmasıydı.
• 8

  ali sami yen stadyumu'nda oynanan son şampiyonlar ligi grup maçıdır.
• 9

  maçtaki 3 gol 5 dakika içerisinde olmuştur.
  
  [0-1] loskov 70'
  [1-1] şaş 73'
  [1-2] evseev 75'
  
  moskova'da oynanan ilk maçı 2-0 kazanmıştık.
  (bkz: 18 eylül 2002 lokomotif moskova galatasaray maçı)
  
  geriye dönüp baktığımızda bu kolay gruptan galip ayrılmamız gereken maçlarda yenildiğimizi/berabere kaldığımızı görüyoruz. sami yen'de club brugge ile 0-0 berabere kalmıştık. brugge ve moskova'yı yensek 5 puan fazladan alacaktık. 2 zayıf rakibimize diş geçiremeyince gruptan çıkmak da hayal olmuştu.
• 10

  yeni acik'ta o donem beraber maclara gittigimiz bir grup arkadasimla beraber yirtinircasina takimi destekledigimiz ve hasan sas'in golunden sonra benim "bir tane daha be, bir tane daha" dememle beraber lokomotif moskova'nin golunun gelmesi bir olmustu. herkesle beraber uzulurken, mirildanir bir sekilde "bunu kastetmemistim" deyivermistim! * * * *
• 11

  galatasaray tribünlerinin barcelona koydu sende koy cimbom koy şeklinde takıma dakikalarca yalvarışı hiç aklımdan çıkmadı. terim'in çıkardığı kadroyu golü hatırlamam ancak o tezahürat hala kulaklarımda.
• 12

  galatasaray'in oynadigi ve izleyemedigim ilk sampiyonlar ligi maçi. maglubiyeti kesinlikle aklimdan bile gecirmiyordum. bu skorla uefa'ya veda ediyorduk. gercekten inanilir gibi degildi o gun icin o grupta sonunculuk. yillardir avrupa'da basarilara alismis galatasarayimiz icin bir soguk dustu adeta.
  
  (bkz: tarihte bugün)
• 13

  hayal kırıklığı ile geçen 2 club brugge maçı sonrası ilk maçta deplasmanda yendiğimiz lokomotif'i konuk etmiştik.
  
  (bkz: 1 ekim 2002 galatasaray club brugge maçı) : 0-0
  (bkz: 23 ekim 2002 brugge galatasaray maçı) : 3-1
  
  gruptaki kaderimiz açısından hayati öneme sahip olan bu maçı, nasıl olsa deplasmanda bile yendiğimiz takım diyerekten ben çok rahat görüyordum. fakat puansız kapatmak aklımın ucundan bile geçmemişti. böylelikle barcelona ile oynayacağımız son hafta mücadelesi öncesi grup sonunculuğuna inmiştik.
• 14

  yeni açıktan izlediğim müsabakaydı. hasan şaş’ın golü sonrası gaza gelmiştik tribünde. tam ikinci golü atacağımızı beklerken yine yemiştik. dramatik bir maçtı.
• 15

  (bkz: mohamed sarr)
• 16

  bu maç galatasaray için isyan edememe ve avantajını koruyamama maçıdır. tam hasan’la beraberliği yakaladık sonra 1-2 dk içinde yanılmıyorsam bir köşe vuruşundan yedik golü. rakip istanbul’a 1 puanla gelmişti ve mağlup edince işi bitecekti. onlar 2 maçlarını da kazanarak gruptan çıktılar biz sonucu olarak elendik. en kötü değerlendirdiğimiz gruptur o grup kanaatimce, üst üste 2 sene gruptan çıkmayı başarmış takım da avrupa’ya epey manşet olmuştu.
  
  o zaman da başımızda fatih terim vardı, şimdi onlarla görülecek bir hesabı da var :)
• 17

  18 eylül 2018 galatasaray lokomotiv moskova maçıyla bu maçın rövanşını almak için bir fırsatımız oldu, kesilecek bir hesap var...
• 18

  içerde 1-2 kaybettiğimiz ve neredeyse havlu attığımız şampiyonlar ligi maçı. ve o yılki * grup şöyle noktalanmıştı:
  
  barcelona-18
  lokomotiv moskova-7
  club brugge-5
  galatasaray-4
  
  eğer bu maçta 1-1'i yakaladıktan sonra gol yemeyip 1 puan bile almış olsaydık sadece 5 puanla grubu 2. tamamlayabilirdik. * son hafta lokomotiv'in her türlü club brugge'yi yenmesi gerekiyordu gruptan çıkmak için bu maçın sonucundan bağımsız, ve 2-0 da yenmişlerdi zaten. eğer bu maçtan 1 puan almış olsaydık grup;
  
  barcelona-18
  club brugge/galatasaray/lokomotiv moskova-5
  
  olarak şekillenecekti. 3 takım da grubu 5 puanla tamamlamış olacaktı yani ve üçlü averaja kalacaktı. üçlü averajda da durum şöyle olacaktı:
  
  galatasaray 0-0 club brugge
  club brugge 3-1 galatasaray
  
  club brugge 0-0 lokomotiv moskova
  lokomotiv moskova 2-0 club brugge
  
  lokomotiv moskova 0-2 galatasaray
  galatasaray 1-1 lokomotiv moskova
  
  üçlü averaj puan tablosu:
  
  galatasaray-5 puan 0 averaj, attığı gol 4
  lokomotiv moskova-5 puan 0 averaj, attığı gol 3, deplasmanda attığı gol 1
  club brugge-5 puan 0 averaj, attığı gol 3, deplasmanda attığı gol 0.
  
  yani biz o 1 puanı alabilsek sonuncu olduğumuz grupta sadece 5 puanla 2. olup yolumuza devam edecektik, lokomotiv moskova ise 2. olmak yerine 3. olup uefa kupası'nın yolunu tutacaktı, club brugge de grubu sonuncu tamamlayacaktı. kaderin cilvesi işte, 1 gol 1 puan nelere mal olabiliyor.
• 19

  sıradan bir yenilgi olmayan mağlubiyet.
  
  1989-2002 arasında avrupa fatihi olmuş galatasaray'ı bir gecede sıradan bir takım haline getiren yenilgi olmuştur.
  
  bir daha da zaten hiçbir zaman 2012-2014 istisnası haricinde bir başarı elde edemedik avrupa'da. hala da edemiyoruz. bu kafayla olmayacak da zaten.
  
  hala kendimizi avrupa fatihi zannediyoruz ve zannettikce daha fazla bu etiketten uzaklaşıyoruz. farkında bile değiliz. kabul edelim ki o devirler bitti. geçmişte yaşadıkça bir daha asla tekrar edemeyiz o başarıları.
  
  avrupa'lılar bizim adımızı duyunca 90'lar partisi vermekten bahsediyor. sanki tedavülden kalkmışız gibi. ne kadar acı aslında.
  
  şükür ki 2012-13'te çeyrek final oynadık ucl'de. yoksa cidden 20 sene öncesiyle avunmaya devam edecektik. şimdi en azından 10 sene öncesiyle de avunabiliyoruz.
  
  yabancı sınırı oldukça, kiralık futbolcuyla günü kurtarma yoluna gittikçe, günü kurtarma planları yaptıkça da zaten gelmeyecek avrupa'da başarı.
  
  gerets'i, rijkaard'ı, mancini'yi, lucescu'yu ve nicesini kovduk en ufak yenilgilerde sonuçta ne elde ettik? hiçbir şey.
  
  bunları görelim artık.
• 20

  gittiğim ilk şampiyonlar ligi maçı. bakkalımız kahraman abinin servisine doluşup mecidiyeköy'e uzanmıştık. henüz maçın başlamasına 3.5 saat varken stada giriş yapmıştık. tabii o zamanlar bu bir sorun değildi benim için. uzun süre 0-0 gittikten sonra golü yiyip hemen ardından hasan şaş ile beraberliği yakalamıştık. inanılmaz bir gol sevinci yaşadık, arkadaşım 5 koltuk aşağı yuvarlandı falan. tezahuratlara başlamışken ikiyi yedik. maç bittiğinde protesto vardı. ben de çocuk aklımla hayatımda sahaya ilk ve son defa su şişesi atmıştım. hatta orta yaşlarda birisi "hey napıyosun?" diye beni kolumdan tutmuş, bizim abilerden biri de "çocuk işte..." gibisinden araya girmişti.
  
  kötü bitse de, o merdivenlerinden çıkıp spot ışıklarının yeşil sahayla birleştiği ve şampiyonlar ligi logolarının süslediği stadı görme anı her şeye bedeldi.
• 21

  barcelona koydu sen de koy tezahüratları arasında avcumuza kadar gelen ikinci tur şansını teptiğimiz trajik maç. ertesi hafta da kadıköy'de hem saha içi hem saha dışında yıkıcı geçen meşhur 6-0'lık maçı yaşadık ve çok uzun yıllar hiçbir şey o tarihe göre son 5-6 yıldaki gibi olmadı...