1021
şimdi, sizden ricam, yazıyı okumadan önce açın ve sonuna kadar bu güzel klibi izleyin.
http://www.sporxtv.com/...XTVQ29494SXQ?ref=ggl
yukarıdaki klibi izleyip duygulanmayacak galatasaraylı yoktur. bu büyük takım, bize inanılmaz şeyler yaşattı : yıllardır yaşayamadığımızı, yıllardır göremediğimiz azmi, mücadeleyi… “galatasaray adının olduğu her yerde umut vardır.” sözünün ne kadar doğru bir söz olduğunu ispatladılar. son yıllarda büyük acılar yaşayan galatasaray taraftarını tekrar sevinç gözyaşlarına boğdu bu büyük insanlar. her birine o kadar çok şey borçluyuz ki…
2 yıl kadar önce küme düşmemeye oynayan ; çoğu galatasaraylının, maçlarını doğru düzgün takip etmediği, ortalarda görünmeyen bir takım ; bir önceki sene küme düşmemeye oynarken, ertesi sene “euroleague takımı, yıldızlar topluluğu” diye adlandırılan fenerbahçe’ye boyun eğmeyen, şampiyonluğu kaybetse de, herkesin gözyaşları eşliğinde, ayakta alkışladığı bir takım…
evet, geçen sene, “uyuyan dev”in tekrar ayağa kalkışına şahitlik ediyorduk.
ve bu sene, taraftarıyla birlikte, "dev" ayağa kalktı. önce eze eze cumhurbaşkanlığı kupasını aldık fenerbahçe’nin elinden. euroleague ön elemelerine kaldık, herkesi devirdik ve euroleague biletini koyduk cebimize.
“kavga daha büyük, idealler zaten büyük, galatasaray tek büyük”
ve euroleague’de 3 galibiyet , son topa kadar mücadele edip kaybettiğimiz, fakat boyun eğmediğimiz 4 maç ile yolumuza aslanlar gibi devam ediyoruz.
bu 12 yürekli adam bize birçok şey gösterdi. “son topa kadar” sloganının boş olmadığını ispatladılar. ilk senemizde, avrupa’nın en büyük takımlarından barcelona’ya, son topla kaybettik. inandık, destek her gün çığ gibi büyüdü. basketbolla alakası olmayan adamları bile ekrana, salona çekti yenilmez armada. boğazlar patlayana kadar desteklendi, barcelona karşısında 20 sayıdan geri geldik, prokom maçında muhteşem bir geri dönüş ile maç kazandık, bu destek ve azim sayesinde.
oktay mahmuti ve aslanları bize uzun yıllar sonra galatasaray ruhunun ne olduğunu hatırlattılar. şimdi bu büyük insanlar için yapmamız gereken tek şey, abdi ipekçi’de oynanan her maçta, o salonu tıka basa doldurmak ve boğazımızı patlatana kadar takımımızı desteklemek.
taraftarın en az barcelona, fenerbahçe maçları kadar önemsemesi, artık klasikleşen, o muhteşem desteğini sürdürmesi gereken bir maç var sırada, 8 aralık 2011 montepaschi siena galatasaray maçı.
bu maçın öncesinde, herkesin galibiyet beklediği, fenerbahçe maçı var. sonucu ne olursa olsun, 8 aralık günü abdi ipekçi’yi dolduracağız. eminim.
bizlere inanılmaz şeyler yaşatan bu büyük takım, bunu sonuna kadar hak ediyor.
http://www.sporxtv.com/...XTVQ29494SXQ?ref=ggl
yukarıdaki klibi izleyip duygulanmayacak galatasaraylı yoktur. bu büyük takım, bize inanılmaz şeyler yaşattı : yıllardır yaşayamadığımızı, yıllardır göremediğimiz azmi, mücadeleyi… “galatasaray adının olduğu her yerde umut vardır.” sözünün ne kadar doğru bir söz olduğunu ispatladılar. son yıllarda büyük acılar yaşayan galatasaray taraftarını tekrar sevinç gözyaşlarına boğdu bu büyük insanlar. her birine o kadar çok şey borçluyuz ki…
2 yıl kadar önce küme düşmemeye oynayan ; çoğu galatasaraylının, maçlarını doğru düzgün takip etmediği, ortalarda görünmeyen bir takım ; bir önceki sene küme düşmemeye oynarken, ertesi sene “euroleague takımı, yıldızlar topluluğu” diye adlandırılan fenerbahçe’ye boyun eğmeyen, şampiyonluğu kaybetse de, herkesin gözyaşları eşliğinde, ayakta alkışladığı bir takım…
evet, geçen sene, “uyuyan dev”in tekrar ayağa kalkışına şahitlik ediyorduk.
ve bu sene, taraftarıyla birlikte, "dev" ayağa kalktı. önce eze eze cumhurbaşkanlığı kupasını aldık fenerbahçe’nin elinden. euroleague ön elemelerine kaldık, herkesi devirdik ve euroleague biletini koyduk cebimize.
“kavga daha büyük, idealler zaten büyük, galatasaray tek büyük”
ve euroleague’de 3 galibiyet , son topa kadar mücadele edip kaybettiğimiz, fakat boyun eğmediğimiz 4 maç ile yolumuza aslanlar gibi devam ediyoruz.
bu 12 yürekli adam bize birçok şey gösterdi. “son topa kadar” sloganının boş olmadığını ispatladılar. ilk senemizde, avrupa’nın en büyük takımlarından barcelona’ya, son topla kaybettik. inandık, destek her gün çığ gibi büyüdü. basketbolla alakası olmayan adamları bile ekrana, salona çekti yenilmez armada. boğazlar patlayana kadar desteklendi, barcelona karşısında 20 sayıdan geri geldik, prokom maçında muhteşem bir geri dönüş ile maç kazandık, bu destek ve azim sayesinde.
oktay mahmuti ve aslanları bize uzun yıllar sonra galatasaray ruhunun ne olduğunu hatırlattılar. şimdi bu büyük insanlar için yapmamız gereken tek şey, abdi ipekçi’de oynanan her maçta, o salonu tıka basa doldurmak ve boğazımızı patlatana kadar takımımızı desteklemek.
taraftarın en az barcelona, fenerbahçe maçları kadar önemsemesi, artık klasikleşen, o muhteşem desteğini sürdürmesi gereken bir maç var sırada, 8 aralık 2011 montepaschi siena galatasaray maçı.
bu maçın öncesinde, herkesin galibiyet beklediği, fenerbahçe maçı var. sonucu ne olursa olsun, 8 aralık günü abdi ipekçi’yi dolduracağız. eminim.
bizlere inanılmaz şeyler yaşatan bu büyük takım, bunu sonuna kadar hak ediyor.
