12182
zamanın en iyi orta sahalarındandı.
kaybettiği an golü yerdik yada tehlikeli pozisyon doğururdu bu durum. ama kaybettiği an'daki hırsı, topu kazanıp pas verdikten sonra gösterdiği hırs kesinlikle çıplak gözle izlenmeye değerdi.
kaburgası çatlak oynadı, kazandık. kaleci oyundan atıldı, kaleye geçti kazandık. ama bir tanesi her galatasaray'lıda olduğu gibi bende de önemlidir.
turk telekom o yıl şampiyonlar ligi için etkinlik düzenlemiş. kazandım da. yedeklerden biri torpilli olsa gerek hata yaptık dediler. örtbas etmek için derbiye bilet teklif ettiler. gelip gitmek uzun ve maliyetli. annemle kardeşimi sahaya yolladım. bende tv karşısında izleyeceğim.
gün 6 nisan 2014. derbi havasının hakim olduğu zamanlar. çanakkale ultraslan uni grubuyla hazırlığımızı sabah 7'den itibaren yapmışız. iki tv var. sağ tarafta fenerliler, sol tarafta biz.
ağır abiler ilk 5 sıraya otururdu, benide almışlar aralarına mevzu olursa diye. yerimizi sabah'tan ayarlamış herkes. ama kafamız ve ortam nasıl güzel.
ve o an. dakika 40. melo'nun emre'ye sahadan çık işaretini yapmasıyla, sanki maçı kazanmışız gibi bir sevince boğulduk. fenerliler sinirli. pozisyon tekrar ettikçe 300 spartalı gibi sevinen kızlı-erkekli galatasaraylılar.
maç o saatten sonra kaç kaç biterse bitsin herkes melo'yu hatırladı. eğer bunu yaşamayan genç aslanlar varsa aramızda, kaydını izlesinler. şu an bu ruhta oyuncu kalmadı artık tabi ama orada galatasaray'lılığınıza dair birşeyler bulabilirsiniz genç aslanlar.
dünyanın en güzel anı'larındandı benim için.
kaybettiği an golü yerdik yada tehlikeli pozisyon doğururdu bu durum. ama kaybettiği an'daki hırsı, topu kazanıp pas verdikten sonra gösterdiği hırs kesinlikle çıplak gözle izlenmeye değerdi.
kaburgası çatlak oynadı, kazandık. kaleci oyundan atıldı, kaleye geçti kazandık. ama bir tanesi her galatasaray'lıda olduğu gibi bende de önemlidir.
turk telekom o yıl şampiyonlar ligi için etkinlik düzenlemiş. kazandım da. yedeklerden biri torpilli olsa gerek hata yaptık dediler. örtbas etmek için derbiye bilet teklif ettiler. gelip gitmek uzun ve maliyetli. annemle kardeşimi sahaya yolladım. bende tv karşısında izleyeceğim.
gün 6 nisan 2014. derbi havasının hakim olduğu zamanlar. çanakkale ultraslan uni grubuyla hazırlığımızı sabah 7'den itibaren yapmışız. iki tv var. sağ tarafta fenerliler, sol tarafta biz.
ağır abiler ilk 5 sıraya otururdu, benide almışlar aralarına mevzu olursa diye. yerimizi sabah'tan ayarlamış herkes. ama kafamız ve ortam nasıl güzel.
ve o an. dakika 40. melo'nun emre'ye sahadan çık işaretini yapmasıyla, sanki maçı kazanmışız gibi bir sevince boğulduk. fenerliler sinirli. pozisyon tekrar ettikçe 300 spartalı gibi sevinen kızlı-erkekli galatasaraylılar.
maç o saatten sonra kaç kaç biterse bitsin herkes melo'yu hatırladı. eğer bunu yaşamayan genç aslanlar varsa aramızda, kaydını izlesinler. şu an bu ruhta oyuncu kalmadı artık tabi ama orada galatasaray'lılığınıza dair birşeyler bulabilirsiniz genç aslanlar.
dünyanın en güzel anı'larındandı benim için.
