• 82
    akıl oyunları filmini biliyorsunuzdur zaten, bilmeyenler için de özet geçeyim; akıl akıldan üstündür.

    karşımızda iyi bir koça, saat gibi işleyen bir sisteme sahip saygın bir rakip vardı. eurolig'in top 16 kısmında üst üste 5 maç kazandı o rakip, hani diğer üst seviye türk takımlarının süpürülmeyle sonuçlanacak hikayesinin aksine.

    biz ise hafif değil alabildiğine yıpranmış bir halde yalpalıyor gibiydik. gidenler malum, bazıları sakatlıktan, bazıları karaktersizlikten. kaptanı tarafından hem de, yarı yolda bırakılan bir takım, nasıl diş geçirebilir ki böyle bir rakibe, zor işler bunlar, hepimizi umutsuzluğun kıyısında yüzdüren.

    "galatasarayın oynadığı hiç bir maçta rakip takım favori olmaz."

    altı dolmayınca çok eğreti duruyor ego dediğimiz şey, hele popülizm ile birleşince, geçerli gibi gözükse de bu coğrafyada, sıkıntı veriyor kırmızı sevdamıza, ben konduramıyorum mesela. fakat o zihniyet, hizmet için kullanıyorsa egosunu galatasaray yolunda, üstelik dolduruyorsa altını, bir de mahçup ediyorsa bizi tekrardan, bence teşekkür etmesini de bilmek gerekiyor o zaman. hem erdem gereği, hem de galatasaray'da bir tuğlanın üstüne bir başkasını koyana zaten halihazırda duyduğumuz şükrandan ötürü, ergin ataman da bu teşekkürü fazlasıyla hak etti dün itibariyle.

    geçtiğimiz sezon, beşiktaş'ın tam olarak buralardan döndüğünü hatırlatmıştım, yine kendisine çok az şans verilirken, sezona çok kötü başlamışken, takdire şayan bir dönüş yapmıştı ataman, bizim de canımızı acıtarak. sonrası da epik bir hikaye olarak tarihe geçmişti zaten ezeli rakibin boş defterinin tozlu sayfalarında.

    cska karşısına çıkarken dahi, delicesine bir umut ile salona koşan bizler, dün eğer ümitsizlik ile geçtiysek televizyon başına, burada da bir sorun var demektir aslında. ilk tebrik sevgili arca'ya, koştu gitti eskişehir'e armasının peşinde, küçüğümüz olmasına rağmen önemli bir ders verdi bizlere. sonrasında ise murat özyer'e ilettim, o ise devamı geleceğini biliyor gibiydi.

    devamı gelsin, ihtiyacımız var çünkü, bölündük farkında olmadan, galatasaray içinde taraf olduk, normaldir, hiç yoktan bize ümit yaratanı yaşadık 2 koca yıl boyunca, ayrılık zordu, yolu da pek hoş değildi, fakat geride kalan hep galatasaray'dı. şimdi ise 20 yıla yakın süre geçmişken üzerinden tekrar müzemize doğru getirilecek bir kupa, yürekleri beraber attırmaya başlayacaktır muhakkak, belki de dönüm noktası dediğimiz şey gerçek olacak, sezonlar sonra hep bu maç hatırlanacak.

    ve üstelik belki bir sürpriz,
    akhisar maçı, önce kupa gelsin,
    sonrası gsbonus, evet kart olanı..

    ah ulan galatasaray !
App Store'dan indirin Google Play'den alın