son düdüğünün üzerinden geçen yaklaşık 17 ay sonunda nihayet az önce
* oturup baştan sona izlediğim karşılaşma.
(bkz:
#1489488)
(bkz:
#1743192)
ne biçim bir taraftar gelmiş o gün ve yapılması gereken herşeyi eksiksiz nasıl da yapmış...
ne kadar büyük oynamış takım. dirseğin bile üstüne atlamış, topun etrafında dört dönmüş, kendine inanmış, rakibini çaresiz bırakmış falan...
her derbide başımızın belası cappie insafa gelmiş, top bile bizi sevmiş.
aslında herşey ne kadar da olması gerektiği gibiymiş...
iki ay kadar önce zorlu ve sıkıntılı bir askerlik sürecinin ardından terhis oldum...
yaklaşık dört ay önce hala daha kaldıramadığım ve belki de asla tam atlatamayacağım türden bir yıkım yaşadım...
yaklaşık üç haftadır doktor gözetiminde antidepresan adı altında ilaçlar alıyorum...
bu maçı nihayet izleyebildikten sonra o geceki kadar mutlu olmasa da acayip bir huzur içinde uyuyacağım bu akşam...
bu huzuru yalnızca o duyguyu bilenler anlayabilir zaten...
sevgili
galatasaray kadın basketbol takımı 2013 2014 sezonu kadrosu doğrudan okumasanız da uslu bir çocuk olursak(!) size kadar ulaşabiliyor; biliyorum artık...
hepinizi çok ama çok seviyorum...
iyi ki varsınız...