• 295
    ünal aysal'ın imza hareketlerinden olan fenerbahçe'ye karşı taraftarın ipini gevşetme politikasının zirve yaptığı, jerfi tarık fıratlı abimizin mahmut uslu isimli kişinin yanağına şöyle bir dokunması hariç hiçbir fiziki temas olmadan fenerbahçe takımının altına işetildiği efsane maç.

    mecazi anlamda değil ciddi ciddi altına işemiştir fenerbahçe takımı bu maçta. nice wnba yıldızları basket atmayı bırak top bile süremez hale gelmiştir. yıllarca caferağa'da fenerbahçe yönetimince uygulatılan terör ortamının rövanşı bir gecede alınmıştır.

    fenerbahçe nefreti diye bir şey varsa bu maçta 15 bin barbar haline bürünüp fenerbahçe'nin başından aşağı inmiştir.

    akabinde önce passolig çıktı, daha sonra darbe girişimi oldu. tribüncülük dediğimiz şey de belli kalıpların arasında memur özensizliğinde zoraki yapılabilen bir işe dönüştü.
  • 282
    kadın basketbol denen branşın tarihindeki en kalabalık ve en vahşi tribünleri önünde oynanan maç. 2008, 2011, 2012 serileri ve o sezonki serinin deplasmandaki iki maçında yaşananların intikamı bir gecede alınmıştır.

    2005'te soyunma odasında ağlayan takımı görüp başladığım bu takımı ayrı bir yere koyma macerasında kupa, lig ve avrupa kupası üçlemesini bir sezona sığdırarak ölsem de gam yemem seviyesine ulaştığım müthiş bir geceydi. tesadüfi bir şekilde seride izlediğim iki maçı kaybedip izleyemediğim iki maçı kazanınca her ruh hastası gibi ben de bu maçı izlemedim. hatta zaten ortam gergin, kesin olay çıkar seyirci çıkartılır bok olur püsür olur diye bir saat de fazladan ekledim totemime. skor bilgisinin geçme ihtimalinin sıfır olduğu bir kanalda abuk sabuk bir şeyler izleyerek vaktimi geçirdim. hava atışından yaklaşık iki buçuk saat sonra telefonu elime alınca gözümden bir damla yaş süzülmüştü sadece. tabi aslında yarım saatte tertemiz bitirmiş o gün sahada olan 12 kişi ve tribünde olan 12 bin kişi işini.

    sonrası mutluluktan uçalım biz...

    (bkz: tarihte bugün)
  • 287
    inanılmaz bir maçtı. nereye baksam öfke patlamasi yaşayan insanlar vardı. öfke kelimesinin vücut bulmuş haliydi bu maç. caferağa'daki maçlarda yancisi mahmut uslu denen haysiyet yoksunu ile beraber hakemlere temas eden, eliyle işaretler yaparak açıktan tehdit eden ve bunu gözlerimizin içine sokan, taraftar her kendisine büyük başkan çektiğinde daha da kendinden geçen onursuz aziz yildirim'in korkusundan gelemediği maçtır. yancısı mahmut ve bugün fenerbahçe başkanlığını yapan yali çocuğu gelmişti. mahmut uslu'dan çok güzel makas almıştı taraftar :)) (bkz: uslu uslu otur mahmut uslu) yalı çocuğu ise korkusundan altına yapiyordu. efendi çocuk diye ona kimse bulaşmadı. insanların derdi mahmut uslu ve aziz yıldırım'laydı. velhasıl, olur ya çok dolan bir insan patladığında nasıl tepki verir diye bir merak içinde olursanız direk bu maçın tribün çekimi videolarını açın. öfke patlaması nedir, dolmuşluk nedir, bir insan sınırını aşar ve en sonunda "burama'' kadar dediğimiz kısmı da aşarsa başına neler gelir öğrenmiş olursunuz. herkes öfke kusuyordu resmen. izahı yok.
    saha içinde zaten rakibimizin oyunculari korkudan topu kaldiramiyordu potamiza atmak için. dizleri titriyordu. eze eze, döve döve yenmistik. alttaki resmi, 3. çeyreğin sonunda 1 megapiksel maxiplus telefonumla çekmiştim. hey gidi yadigâr maxiplus...
    https://gss.gs/STC.jpg
  • 27
    "coachluğa 25 yıl önce başladım. basketbolu bırakmıştım; işsizdim. ata abi aradı. (ata çetinünal) bana galatasaray’da küçük takımı çalıştırmam için teklif yaptı. ama bir detay vardı. türkiye şampiyonası 5 gün sonraydı. ve elimde sadece 5 oyuncu vardı. kabul ettim. fakat şampiyonaya 5 oyuncuyla katılamıyorduk. bir oyuncu eksiğimiz vardı. kulüpteki bütün lisansları indirdik. bir kızın lisansında hem voleybol hem basketbol yazıyordu. onu evden aradık. annesi çıktı. kızının basketbolu bıraktığını söyledi. ona yeniden başlayacağını söyledim.
    ‘ne zaman’ diye sordu. ‘bu gece. çünkü şampiyonaya gidiyoruz. lütfen otogara gelsin’ dedim. geldi. 6 kişiyle gittik. yarı final maçında bir oyuncum sakatlandı. son dakikada kadroya giren kıza döndüm ‘hadi’ dedim. heyecandan bayılmıştı. maçı 4 kişi tamamladık. ama finale çıktık.
    finalden önce büyük bir hata yaptım. kızlara dönüp ‘buraya kadar çok iyi geldiniz. tebrik ederim. çıkın bugün sahada eğlenin, tadını çıkartın’ dedim. çıktık oynadık, yenildik. çünkü ben hedefi küçültmüştüm.
    bugün 25 yıl sonra yine bir turnuva ve finaldeyiz. ama ben size çıkın eğlenin demeyeceğim. madem finale geldik. kazanacağız. kupayı almadan buraya dönmeyin. finaller kazanmak içindir, kimse kaybedeni hatırlamaz. çıkın karşı takımda benim rahmetli babam bile oynasa o kupayı söke söke buraya getirin. hepiniz bunu hakettiniz. hakkınızı başkasına yedirmeyin" ekrem memnun

    ırkıçılara, hırsızlara, şikecilere, yağmacılara galatasaray'ın hakkını yedirmeyecek 12 binden fazla insan olacak.

    fenerbahçeli kadın sporcuların hiçbirine kin duymuyorum. ayrıca yaptıkları işe de saygı duyuyorum. bizim problemimiz fenerbahçe maşalığı yapan o federasyon başkanı, onun güdümlü hakemleri ve sporun -hele hele kadın sporlarında- sadece spor olmadığını gözler önüne seren şikeci, hırsız, şuç örgütü lideri, asker kaçağı, o gözlüklüyle.

    sadece nefeslerimiz rakibi ve hakemleri boğmazsa allah bir daha hiçbirimize nefes almayı nasip etmesin. amin...
  • 255
    maçın tamamı: http://www.youtube.com/watch?v=mL77VBVq9QE

    1. çeyrek: http://www.youtube.com/watch?v=hyxSFH6BWiI
    2. çeyrek: http://www.youtube.com/watch?v=NluX4EYUxZ0
    3. çeyrek: http://www.youtube.com/watch?v=yJmhaLqYCnE
    4. çeyrek: http://www.youtube.com/watch?v=CzqYcvVllYs

    maç sonu kutlamalar ve kupa töreni: http://www.youtube.com/watch?v=CIRruJmSbOc

    alıntı: https://twitter.com/alkanGS57
  • 285
    türk basketbol tarihinin en yabani atmosferine sahne olan unutulmaz maç. 8 sene boyunca, her sene başka bir rezillik eklene eklene yeminler ederek beklediğimiz bir geceydi. üzerinden de bir 8 sene geçmiş bu akşam itibarı ile...

    ne öyle bir intikama izin veren bir kulüp kaldı, ne öyle bir tribün kaldı, ne de öyle bir ortama izin veren bir otorite...

    caferağa'da her sene hakem eliyle çalınan maçların, koro halinde edilen küfürlerin, maçtan önce telefonla hakem ısmarlamaların falan intikamı o gece orada alınmıştır. spor teröristi mahmut uslu'dan alınan makas bir kenara, burnundan kıl aldırmayan koca koca wnba yıldızlarının altına sıçtığı unutulmaz bir gündür.

    galatasaray basketbolu bu kafayla gittikçe bir daha da tekrarlanamayacak bir başarıdır ayrıca. o da ayrı bir konu...
  • 286
    başlıkta defalarca yazılmış ama sadece basketbol değil, galatasaray’ın tüm spor branşlarındaki en düşmanca atmosferlerden birisinin yaşatıldığı efsane maç. muazzamdı. salondan nefret dalga dalga yayılıyordu. maç daha başlamadan kazanılmıştı. rakibe verilen “kazanamazsak buradan çıkamazsınız” hissiyatı televizyon başında olmama rağmen beni bile sarmıştı. bu hissi sadece 6 nisan 2013 galatasaray mersin idman yurdu maçında yaşamıştım. inanılmaz bir gündü. tabi işlerin bu hale gelmesine yıllardır gördüğümüz haksızlıklar yol açmıştı ve fenerbahçe bunu hak edecek bir camiaydı.
  • 288
    abdi ipekçi"yi hell yapan efsane maç.

    2012'deki efsanevi cska maçında da, gezi parkı dönemine denk gelen 2012-2013 şampiyonluğunda da, deplasmanda genelde az farklı mağlup gelen takımı taraftarın götürdüğü 2016 eurocup şampiyonluğunda da efsanevi tribün performansları olmuştur.

    ancak abdi ipekçi arena'yı salondan cehennemliğe terfi ettiren maç bu maçtır.

    hemen her entryde farklı bir barbarlık tablosu çizilmiştir ama, hakikaten tam tasviri zordur. her daim belalımız olan "yok galatasaray" cappie pondexter bile korkusundan 3/11 saha içi isabetle oynayabilmiş, geri kalanları anksiyete ile altına sıçma arasında gidip gelen bir tedirginlikle doğru dürüst top bile sürememiş, nitekim daha ilk yarının sonuna gelmeden maçın galibi belli olmuştur...
  • 297
    fenerbahçe kadın basketbol takımının, galatasaray taraftarının fenerbahçe nefretinden etkilenip elleri ayaklarına dolaşmış şekilde sahada gezdiği maç. ben hayatımda bir takım sporunda taraftardan bu kadar etkilenen bir takım hiç görmemiştim. 1. dakikadan son dakikaya kadar her dakika ne yapacaklarını şaşırmış haldeydiler. her fenerbahçe maçı böyle olmalı, nefret ediyoruz, iğreniyoruz.
  • 38
    aziz yildirim turk sporu icin buyuk bir sanssizliktir, yarattigi teror ortami, illegal yollardan kazanma aliskanligi ile birlesince, yillarca onarilamayacak nefret tohumlari ekilmistir bu ulkenin sporseverleri arasinda.
    ayni aziz yildirim, baskiyi ve nefreti kendi uzerine cekebilmek, biraz da olsun takiminin stresini azaltabilmek icin, abdi ipekci'ye geliyor bugun, belki de dunyada kendisinden en cok nefret eden 12.000 kisinin arasina.
    su durum gercekten agrima gidiyor benim, bir tarafta mac gecesi yonetim kurulunu arayip, yarin atasehir'e gitmeyi unutmayin cagrisi yapan, buna ragmen ciddiye alinmayan, ustune ustluk kendi de ortalarda olmayan bir baskan, diger tarafta ise ugruna para ve emek harcadigi takimini hicbir ortamda yalniz birakmayan, tum simsekleri kendi ustune alan bir baskan. halbuki, "galatasaray sahipsiz degil" mesajini ele gune gururla vermeyi oyle cok istedik ki..

    bugunun birincil gundem maddesi olarak bu yonetilmeme krizini belirlemek, o guzel kizlarimizin emegine saygizlik en nihayetinde..
    yari sayida yabanci oyuncu, yaridan az bir butceyle, haramilerin saltanatini yikmaya bu kadar yaklasan oyuncu grubumuz, son donemlerin benim nazarimda bu armayi en guzel sekilde temsil edenleri. once uluslararasi camianin gozleri onunde kaldirilan kupa 1, en tabii galatasaray'in kurulus felsefesiyle birebir uyusan da o buyulu unvan, ancak lokal ligde fenerbahce'yi onumuze almamak, iste bundan buyuk de bir hedef yok..
    turkiye kadin basketbol liginin tarihinde, hicbir donem organizasyonun en cok sampiyonluk tacini takan takimi fenerbahce olamamis, her daim galatasaray onun adimlarca onundeymis. son yillarda adim adim yaklasti karsi yaka, son bir adim kaldiginda ise, son sozu her zaman galatasaray'in soyleyecegini gosterme sansi gecti elimize..

    benim abdi ipekci'nin tum hasmetini ustumde hissettigim iki musabaka oldu simdiye kadar, cska ve banvit maclari; bugun onun dahi ustune cikmali arma sevdalilari, hatta gonlumun bir tarafi "istenmeyen olaylar" dahi istiyor, ancak oyle bir luksumuz yok. aziz yildirim'in maca gelisinin bir diger sebebi de, bizleri provoke edip salonun bosaltilmasini saglamak, bu sinsice plana musaade edemeyiz. bizler sadece, tribunde yakacagimiz atesle, tum misafirlerimize cehennemi yasattirip, sarayin sultanlarinin isini kolaylastiracagiz..

    senelerdir yasadigimiz fetret devri artik bitiyor, yasadigimiz hayal kirikliklari, kizginliklar, uzuntuler son buluyor; bugun sampiyonluk geliyor.
    bizi bu devirden cekip cikartan buyuk lider ekrem memnun'un da dedigi gibi, bugun tek bir ihtimal var,
    o da galatasaray..

    haydi sarayin sultanlari, bu sefer galatasaray'dan calamayacaklar, caldirmayacagiz!
    yuregimizde buyuk askinla, yanindayiz, yaninda olacagiz.

    bugun gunlerden galatasaray;
    galatasaray ulan !!
  • 245
    ________________1905190519051905
    ______________1905___________1905
    _____________1905______________1905
    ____________1905_______________1905
    ____________1905
    _____________1905
    ______________1905190519051905
    __________190519051905190519051905
    _______ 1905''____1905___________1905
    ______1905__________ 1905________1905
    ____1905________________1905
    __1905_____________________ 1905
    _1905__________________________1905
    1905_ 1905___________________190519051905
    1905_ 1905_____________________190519051905
    1905_ 1905_______________________1905__ 1905
    .1905_ 1905_________1905__________1905_ 1905
    _1905_ 1905______________________1905_ 1905
    __1905_ 1905____________________ 1905_ 1905
    ___ 1905_ 1905_________________ 1905_ 1905
    _____1905_ 1905_______________1905_ 1905
    _______1905_190519051905190519051905
    __________190519051905190519051905
    _____________1905190519051905 galatasaray☆☆☆☆
  • 278
    az önce bu maçta paylaştığım fotoğrafım facebook sayfamda arşiv olarak hatırlatılan, şimdi de başlığını görünce o günleri daha da özlediğimi hissettiren maç.

    o dönemde erkek/kadın tüm basketbol maçlarımıza elimizden geldiğince giderdik. ultraslan tribününün en önünde, rakip bench'in hafif sol çaprazında sabit yerimiz vardı ve orada olurduk hep. en yakın arkadaşımla gitmiştik bu maça. üzerinden 6 sene geçtiğini görünce o da duygulandı.

    bu maç kesinlikle hayatımda yaşadığım en yoğun, en ateşli atmosferler içerisinde ilk üçe rahatlıkla girer. bu maçı fenerbahçe kadın basketbol takımı ısınmak için salona çıktığında kazanmıştık. böyle bir baskının dünyada örneği çok az vardır hiç abartmıyorum. ısınırken bile topu potaya sokamıyorlardı. maç başlarken atılan ses bombalarından öylesine etkilendiler ki, çoğunun suratında bir an önce oradan gitme isteği vardı. inanılmaz bir ortamdı.

    eze eze yenmiş ve şampiyon olmuştuk zaten.
App Store'dan indirin Google Play'den alın