sabahtan beri, hatta dün akşam şikeciler kaybettiğinden bu yana,
galatasaray'ımın maçı var diye heyecanlıydım. sağ olsun
fatih terim bütün heyecanımı tüketti. allah aşkına, hala ne
selçuk'u ne
belhanda'sı...
netice itibarıyla, izlemek için gram hevesimin kalmadığı maç. maçın başlama vuruşu sonrası, topu ayağına alan
selçuk'u, gevşek gevşek hareketler yapan ve sırıtan
belhanda'yı düşündükçe başıma bıçak gibi bir şey saplanıyor.
arkadaş ben bu adamları izlemek için mi para harcıyorum. yeter hoca, allah aşkına yeter. vazgeç artık şu evladım kafasından.
edit:
nagatomo ve
mariano da kadrodaymış.
selçuk nasıl bir travmaya soktuysa beni, yeni fark ettim. altı üstü bir maç, kaç yaşıma geldim, artık kafaya takmamalıyım, diyorum ama yok arkadaş olmuyor. hay ben senin çıkaracağın kadroya turrrrrpp sıkayım be hoca.