28 ocak 2004 galatasaray çaykur rizespor maçı

• 1

  atatürk olimpiyat stadı'nda oynanan ve 5-0 gibi rezil bir skor ile kaybettiğimiz türkiye kupası maçı.
  
  mondragon'un gördüğü kırmızı kart sonrasında kaleye mehmet bölükbaşı geçmiş, son 20 dakikada da batista'nın sakatlanması ve 3 değişiklik hakkımızı kullanmamız yüzünden maçı 9 kişi bitirmiştik.
  
  takımımızın başında ise "imparator" fatih terim vardı ve maçtan sonra "sahada 9 kişi kalan takımın 2-0'dan sonra maçı bırakması çok doğal...'' diye de bir açıklama yapmıştı.
  
  *
• 2

  rakip takımın başında yine hikmet karaman vardı..
• 3

  ikinci fatih terim döneminin hatırlanmak istenmeyen birkaç maçından birisidir. o yüzden günümüzdeki bir takım olayları tanımlarken ikinci fatih terim dönemine atıfta bulunmak biraz yürek ister. cidden çok talihsiz maçlar oynandı o dönem.
• 4

  http://arsiv.ntvmsnbc.com/news/254711.asp
• 5

  evde herkes galatasaraylı ama annem ve babam rizeyi tutuyor bu maçta ben ise galatasarayı, mondragon kırmızı kart gördü, maç 2 0 oldu sinirlenip odaya gittim, bilgisayarın başına geçtim ya gta 2 oynamışımdır ya da worms falan ama ben bilgisayar oynarken içerden de hiç ses gelmiyor, gol atsanda yesende iki takımda senin desteklediğin takım sonuçta, normalde gol olunca babam bir bağırırki alttaki komşu duyar yani. hatta gelirler birlikte izleriz bazen maçları. neyse annem maç sonu geldi odanın kapısını açtı ve "maç kaç kaç biliyon mu ? " dedi "ne olacak 2 0 falandır baksana babam hiç bağırmadı." dedim, demez olaydım 5 0 mış meğerse. bu maçı hala dün gibi hatırlıyorum.
• 6

  kaleyi mehmet bölükbaşı'na emanet edip(!) okan öztürk, şener aşkaroğlu, fahri tatan ,zafer biryol ve hikmet karaman gibi ligin kaşarlaşmış vasat üstü yıldızlarına karşı 9 kişi kaldığımız düşünüldüğü zaman ucuz bile atlattığımız maç. meşhur rüzgar panellerinin parçalandığı maçtır ayrıca yamulmuyorsam, 90 dakika boyunca korku filmi efekti tadında yayına yansımıştır rüzgarın parçalanmış panelleri birbirine sürtmesinden kaynaklanan ses. bir de yamulmuyorsam öztürk pekin anlatmıştı. bu abimizin lig tv'deki son yılları böyle sıkıntılı geçmiştir zaten. yaşına başına bakmadan trabzon, diyarbakır falan gibi gidilebilecek en uzak yerlere bu abimizi yollarlardı; batı trakya gibi nispeten yakın bir yer olsa da öldürücü bir soğuk altındaki bu maç için öztürk pekin'den başkası düşünülemezdi muhtemelen lig tv&show tv ekibi açısından...
• 7

  ikinci fatih terim doneminde hatirlanmak istenmeyen maclardan biridir bir digeri icin (bkz: 13 mart 2004 akçaabat sebatspor galatasaray maci)
• 8

  fatih terim'in sonunu getiren rezil maclardan birisidir. felaket bir macti.
• 9

  20 yıl önce bugün oynanmış maç.
  
  terim'in ikinci dönemi bu maçta beraber bitti.
• 10

  kalede kovaların kovası mehmet bölükbaşı'nı, karşısında da mehmet dahil 9 kişi kalmış zaten kötü bir sezon geçiren galatasaray'ı bulan çaykur rizespor'un ya nasip diyerek son 20 dakikada farka koştuğu unutulmaz maç.
  
  bir nevi galatasaraylılık turnusoludur aynı zamanda. insanın bağırsağından henüz dışarı çıkmamış bokunu bile donduran ikitelli soğuğunda, o dönemin imkanlarıyla bir mesai günü iş çıkışı o stada gidenler olmuştur mesela. her golden sonra galatasaraylı evlerde ise televizyonlar teker teker kapanmış ya da kanal değiştirme tuşuna basılmıştır.
  
  özellikle son iki golde sahadaki aciz ve çaresiz duruşumuzu hatırlayanlar, en asil duyguların insanı denilebilecek ulvi kişilerdir.
  
  bundan yirmi sene önce bugünkü twitter olsaydı yaşanacaklar en basit tabirle sinir harbi olurdu. hocasından malzemecisine, başkanından topçusuna herkesi kılıçtan geçirirken bir yandan da ne idüğü belirsiz ve herhangi bir karakteri olmayan trollerin yazdıklarına sinirlenip histeri krizleri yaşardık.
  
  oysa o akşam son düdükle birlikte kendimi yatağa atmış ve üzgün şekilde uykuya dalmıştım. ertesi gün okulda arkadaşlarla o dönem futbol meraklısı her çocuk ne yaşarsa onları yaşamış, birkaç gün daha hafif ağırlaştırılmış yayında takılıp yola devam demiştik.
  
  keşke her boka bu kadar müdahil olma imkanı ve mecburiyetimizin olmadığı güzel zamanlara geri dönebilsek.
  
  hatta birilerinin sözlüğü okuyup sesimizi duyması ihtimalinin güzel bir rüya olduğu, baskı yapmak ya da gündem yaratmak için değil sadece içimizdekileri kusmak için yazdığımız günlere dönebilsek...
• 11

  kimilerine göre sonucu, lucescu'nun alınan ahının son kullanma tarihinin dolduğu kimilerine göre de rahmetli canaydın'ın maruz kaldığı baskının son bulduğu maç.
• 12

  olimpico denen garabet yapının kapalı üst tribünününde en üstünde makismum 700-800 kişi olduğumuz(kapı üstü), mondi'nin maçın başında atılması ile 10 kişi kaldığımız müsabakadır. istanbul'a bu maçtan bir kaç gün önce yağan yoğun kar yağışı ve fırtına sebebi ile boğaz köprüsünün halatlarından birinde kopma meydana gelmiş dolayısı ile şerit kapaması ve ikinci köprüye yönlendirmeler sebebi ile maç çıkışı 2.köprüden anadolu yakasına 4 saatte gitmiştik. kendi sahanda 5 yediğin maçın sonrasında bir arabada 6 kişi sıkış pıkış 4 saatte gitmek gerçekten süper bir deneyim ve moral motivasyon kaynağı idi.
  
  aynı rize ile daha sonra bu sefer lig maçında karşılaşıp içerde, yine mağlup olmuştuk . aynı gün kongre vardı ve özhan canaydın yeniden başkan seçilmiş, kongreden stada geçip fatih terim'e "elbette" şarkısı eşliğinde veda etniştik.
• 13

  çocukluğumun travması olan maç. aşırı rüzgarlı bir havada oynanıyordu. ve ilk yarı rüzgar avantajı bizdeydi, buna rağmen gol atamamıştık. ileri görüşlü babam: bu rüzgarda gol atamadınız bunlar ikinci yarı size çok atar. dediği de oldu maalesef.