176
uzun bir aradan sonra yeniden galatasaray'a kavuştum dün akşam. 1.5 yıldır istanbul'da olmadığım için gidemiyordum maçlara en nihayetinde drogba ve sneijder'i görme heyecanı da vardı içimde ama ne oldu takımda istek yok, arzu yok, bu maçı kazanalım puan farkını eritmek için ilk 2-3 hafta önemli kayıpsız aşalım ki rakip paniğe kapılsın gibi düşünceler koca takımda melo hariç kimsede yoktu. sonuç olarak böyle oyuna bir puan çok normal ve daha önemlisi bizim takım ruh koymazsa yeteneğin hiç anlamı olmuyor ruh koyduğunda ise kimse önünde duramıyor ve bu ruhu fatih hocadan başkası kolay kolay veremiyor.
