201
canım kuzenimin sünnet olduğu güne denk geldi bu maç. d smart'ı onlara taşıdım maçı kaçırmamak için ama ne yaptıysam da izleyemedim. izleyemeyince kendimi yedim oturdum. arada sırada sözlüğe bakabildim sadece. hep kötü oynadığımız yazılmış, iyice bozuldum tabi. tam oradan çıkarken elendiğimizi öğrenince de içime oturdu resmen. ağlayacağım, ağlayamadım. yürüsem, bacaklarım gitmiyor. kalakaldım. umutluydum çünkü. ne olursa olsun geçeriz diyordum. takım bu haldeyken bile güveniyordum. çok yazık oldu çok.