benim açımdan, galatasaray taraftarıyla gurur duyduran iki enstantaneye sahne olmuş maç. bi tanesi maç oynanırken sneijder'in 25 kasım 2016 galatasaray bursaspor maçı'nda gol attığı haberi geldikten sonra bütün salonun wesley sneijder tezahüratı yapması, diğeri de mutlaka hatırlayanlar olacaktır tibor'un barça'nın yararlanamadığı çok kritik bi hücumdan sonra topu alıp o gazla giderken tribünlerin
* ellerini hızlıca aşağı indirip kaldırmasını görmesi ve frene basmasıydı. o an hayatımda ilk defa bu kadar canlı hissettim sahadaki sporcuyla tribündeki taraftarın gönül birlikteliğini ve gurur duydum. adeta taraftar yönetti çünkü bugün bu maçı.
ayrıca dikkatinizi çekti mi bilmem ama hiç zora sokmadan sanki 2. lig takımını yenmişiz gibi galibiyet aldığımız maçtır. inanılmaz rahat bi maçtı ve sonucu başından belli gibiydi. ergin hocama ve parkede savaşan bütün aslanlara çok teşekkür ediyor, benim gibi salonda ya da ekran başında gırtlaklarını patlatan bütün taraftarlarımızla gurur duyuyorum.
(bkz:
biz bir aileyiz)
(bkz:
kenetlendikçe büyüyen)
