1
bu maçı izleyeceğim diye az kalsın götü kaptırıyordum
maç saatine doğru her zamanki gibi erciyes kafe'ye yöneldim ama o da ne, dayı digitürk'ü masrafları kurtarmıyor diye yenilememiş. haydaa, eve de pek yakındı yani bünyeyi o kadar tembel alıştırdık ki başka mekan yok kafada. neyse deyip ortaköy meydana doğru yola koyuldum ve bir yer buldum. orada da yer yokmuş zaten göt herifler ayakta durmama bile izin vermediler. artık link mink bir şekilde idare ederiz deyip hızlı adımlarla eve doğru yola koyuldum zira maç başlamak üzereydi.
tam o esnada abartmıyorum 8-10 taneçarşı bereli ve beşiktaş atkılı velet etrafımı çevirdi ve dediler ki; "sen bizim arkadaşa küfretmişsin???" e tabi benim cevap kem küm, o esnada aralarından biri çıktı "küfrettin ya bana geçen gün!!!" tam bu esnada da beni ellemeye başladılar, içlerinden bir tanesi de çıkardığı bıçağı böbrek hizama yasladı falan derken ya allah bismillah deyip kendimi bir fırlattım, o an resmen gözüme bir perde indi ve gözlerim tekrardan görmeye başladığında çocuklardan 5-6 metre uzaklaşmıştım, çocuklar şaşkınca bana bakıyor, ben de onlara bakıyordum. sonra da tam gaz topuklayıp eve sığındım. bu olay ve etkileri yüzünden maçın ilk yarısı piç oldu, onun siniriyle ikinci yarı da iyice moralimi alt üst etti. milan baros'un penaltı kaçırdığı anda falan resmen bana bir haller geldi. yalnız böyle yeni yıkanmış güzel güzel giyinmiştim, ayağıma da çekmişim botları, tam yolunacak tavuk gibiyim. o günden sonra istanbul'da mümkün mertebe eşofman ve spor ayakkabıyla gezdim. geceleri de dışarı tek çıkmamaya çalıştım. botla koşmak da amma zormuş ha labada lubada deli gibi.
bu anlattığım olaya ilişkin en çok da "harbiden o çocuklardan birine küfretmiş miydin? :)))" diye soran gerzeklere kızmıştım. biri de o ara zırt pırt evimize gelen benim biraderin sığıntı manitasıydı. onun da ayrı amk ya neyse. türkiye'nin sokak şartlarından ve serserilik için bahaneye bile ihtiyaç duymayan bu pisliklerden o kadar kopuk, o kadar hayal alemindeki insanlar. he amk yoldan geçerken küfrettim, "hepinizi sikiyim" dedim. hayret bir şey ya... tinerci diye boşuna demiyoruz işte bunlara, bizzat başıma geldi vallahi şaka maka ya kaseyi ya da o an üstümde ne mal varlığı varsa kaptırıyorduk.
not: neyse konu çok dağıldı, işte efsane erciyes cafe;
https://gss.gs/Sfx.jpg
maç saatine doğru her zamanki gibi erciyes kafe'ye yöneldim ama o da ne, dayı digitürk'ü masrafları kurtarmıyor diye yenilememiş. haydaa, eve de pek yakındı yani bünyeyi o kadar tembel alıştırdık ki başka mekan yok kafada. neyse deyip ortaköy meydana doğru yola koyuldum ve bir yer buldum. orada da yer yokmuş zaten göt herifler ayakta durmama bile izin vermediler. artık link mink bir şekilde idare ederiz deyip hızlı adımlarla eve doğru yola koyuldum zira maç başlamak üzereydi.
tam o esnada abartmıyorum 8-10 taneçarşı bereli ve beşiktaş atkılı velet etrafımı çevirdi ve dediler ki; "sen bizim arkadaşa küfretmişsin???" e tabi benim cevap kem küm, o esnada aralarından biri çıktı "küfrettin ya bana geçen gün!!!" tam bu esnada da beni ellemeye başladılar, içlerinden bir tanesi de çıkardığı bıçağı böbrek hizama yasladı falan derken ya allah bismillah deyip kendimi bir fırlattım, o an resmen gözüme bir perde indi ve gözlerim tekrardan görmeye başladığında çocuklardan 5-6 metre uzaklaşmıştım, çocuklar şaşkınca bana bakıyor, ben de onlara bakıyordum. sonra da tam gaz topuklayıp eve sığındım. bu olay ve etkileri yüzünden maçın ilk yarısı piç oldu, onun siniriyle ikinci yarı da iyice moralimi alt üst etti. milan baros'un penaltı kaçırdığı anda falan resmen bana bir haller geldi. yalnız böyle yeni yıkanmış güzel güzel giyinmiştim, ayağıma da çekmişim botları, tam yolunacak tavuk gibiyim. o günden sonra istanbul'da mümkün mertebe eşofman ve spor ayakkabıyla gezdim. geceleri de dışarı tek çıkmamaya çalıştım. botla koşmak da amma zormuş ha labada lubada deli gibi.
bu anlattığım olaya ilişkin en çok da "harbiden o çocuklardan birine küfretmiş miydin? :)))" diye soran gerzeklere kızmıştım. biri de o ara zırt pırt evimize gelen benim biraderin sığıntı manitasıydı. onun da ayrı amk ya neyse. türkiye'nin sokak şartlarından ve serserilik için bahaneye bile ihtiyaç duymayan bu pisliklerden o kadar kopuk, o kadar hayal alemindeki insanlar. he amk yoldan geçerken küfrettim, "hepinizi sikiyim" dedim. hayret bir şey ya... tinerci diye boşuna demiyoruz işte bunlara, bizzat başıma geldi vallahi şaka maka ya kaseyi ya da o an üstümde ne mal varlığı varsa kaptırıyorduk.
not: neyse konu çok dağıldı, işte efsane erciyes cafe;
https://gss.gs/Sfx.jpg
