22 kasım 2003 denizlispor galatasaray maçı

• 1

  2-1 kaybettiğimiz 2003-2004 sezonu lig maçıdır. bratu ile 1-0 öne geçmemize rağmen bu üstünlüğümüz sadece 5 dakika sürmüştü. ardından 72. dakika da mondragon ceza sahası dışında topu elleyince kırmızı kart görerek takımı 10 kişi bıraktı. maçta son dakikaya girilince "maç bitti" demiştik ama meğer bitmemiş. son dakika da gol yeme hastalığı yakamıza yapışmıştı.
  
  (bkz: son dakika golü)
  
  (bkz: tarihte bugün)
• 2

  son golün geleceğini bilerek kuzenimle stadının kapısının dışına doğru yol aldık çıktığımız an denizlispor'un galibiyet golü geldi.
• 3

  bundan bir sezon önce 16 ağustos 2002 denizlispor galatasaray maçında mondragon arif erdem'e uzun topla kaçırarak atağı başlatmıştı. bu maçtada bratu'yu kaçırarak golün başlangıcını yapmıştı. velhasıl mondi 2 sene üst üste asist yapmıştı.
• 4

  boktan bir günün ertesinde oynanan cuma maçı. o perşembe günü önce istanbul'da bir bombalı saldırı düzenlenmiş, sonra uefa grupta hayati önem taşıyan juventus maçını ertelemiş, kapanış ise eşfak aykaç'ın vefat haberi ile olmuştur. denizlispor beyaz, galatasaray ise bahsedildiği üzere o sezonun gölgeli parçalısı ile mücadele vermiştir. mondragon'un degajından gelen topta bratu soldan ceza sahasına girmiş, dar mesafeden yaptığı vuruş bir souleymanou hamidou klasiği diye tasvir edilebilecek şekilde kapalı köşeden ağlarla buluşmuştur. ersen martin yine bir galatasaray maçında son sözü söylemiş, yamulmuyorsam kornerden gelen topa yaptığı kafa vuruşu ile o boktan haftaya yakışan bir final yapmıştır.
  
  bonus track:
  
  (bkz: 19 kasım 2003 türkiye letonya maçı)
• 5

  statta izlemeyi çok istediğim fakat babamla bilet bulamadığımız maçtı. gerçi geç kalmış da olabiliriz tam hatırlamıyorum. aklımda aykut erçetin ve yediğimiz golün sonunda "mondragon olsa yenilmezdik" serzenişim kaldı bu karşılaşmadan geriye.
• 6

  son dakika da yediğimiz golle mağlup olduğumuz maçtır. denizli şehrine ve dolayısıyla deplasmanına ilk kez gittigim, ramazan ayına denk gelmesinden mütevellit stad önündeki seyyar çöpşişciler de iftarimizi yaptığımız( tadı hala damagimdadir o gün bugündür) günün erken saatlerinde pamukkale de 5 otobüs dolusu dostlarla beraber travertenlerde ayakları siyiyirarak turistik gezi yaptığımız, ilk golü atmamiza rağmen mağlup olarak, arkamıza baka baka istanbul'a döndüğümüz deplasedir.
  
  seviyoruz işte var mı diyeceğin???