701
öğlen 12'de kayseri için yola çıktım. 15.10 sularında stadyumun önündeydim ve tahmin edebileceğiniz gibi maça anca 4 gibi girebildim. gayet keyifli ve güzel maçtı. yunus'un golünde ki şut bizim kaleye doğruydu ve top resmen alev aldı. inanılmaz bir gol oldu. takım ilk yarıda kötüydü fakat ikinci yarı topladı, rakibi ezdi geçti. arabada eve dönerken artık her sene sanki galatasaray şampiyon olacakmış gibi bir his oldu. umarım hissim bir hissiyatın ötesine geçer, münih misali yıllarca şampiyon oluruz.
703
yunus akgün’ün 51. dakikadaki golüne kadar oldukça kötü oynadığımız maç. o golden sonra takımda rahatlama ve kayseri’nin maçı bırakıp geride boşluk vermesiyle maç farka gitti. bu maçın olumsuz yönleri olumlu yönlerine çok daha ağır basıyor zannımca. sakatlar çokken 4-2-3-1’e dönmemizi savunuyordum ancak tam kadro neden geçtiğimize henüz anlam veremedim. takım bu formasyonla çok ciddi oyun kurma problemi yaşıyor, topu yere bir türlü indiremiyor ve sürekli uzun vuruyor.
anlık tabloda puan farkının 8 oluşu ve mevcut ortam taraftarı doğal olarak rahatlatmış olsa da, oynanan oyun büyük hedeflere ulaşma anlamında beni çok ciddi şüphelere düşürdü.
