14 şubat 2019 galatasaray benfica maçı öncesi çok umutluydum.
vururuz, kırarız, çakarızdan ziyade; 2.maça tur şansımızı taşıyabileceğimiz inancım tamdı.
tokat yemiş gibi oldum maçtan sonra. aslında sistemin ne kadar önemli olduğu ve malesef bizim henüz avrupa için yeterli olmadığımız gerçeği yüzümüze çarpıldı.
benfica eksik kadrosuyla bizi kitledi, maçı istediği gibi yönlendirdi.
o kadar güzel alan parselizasyonu yaptılar ki, çok çaresiz kaldık.
moral bozukluğu ile bu sabah sözlüğe girdim ilk defa.
lakin maç sonrası hasan çelik
*'den, hayat cengiz'e herkesin hunharca eleştirilmesini okuyarak daha da moral olarak düşmek istemedim.
kaide'nin alttaki entarisini de şimdi okuyabildim
*.
(bkz:
#2622389)
ve içimdeki minik umut ışığı da sönmüş oldu.
zanlımca, tamamen bir formalite maçı oynayacağız.
hiç ümidim yok açıkçası.
tabii ki galatasaray adının olduğu her yerde umut vardır.
tabii ki fatih hoca ve öğrencileri sahaya zoru başarmak için çıkacaktır.
tabii ki tur şansımızı sonuna kadar zorlayacağız.
ekran başında dualarımızla takımla olacağız.
1e 200'ken uefa kupası aldık.
hele maç anına yaklaştıkça aklımıza sürekli kanmamamız gereken şu düşünceler girecek;
acaba olur mu lan
erken gelecek bir gol
rakip 10 kişi kalsa
6 kasım 2008 benfica galatasaray maçında yaptık gene yapabiliriz
bunlar şimdi bizi küçümser
gol yesek de yemesek de bize 2 gol lazım, daha rahat oynarız
ve bunun türevi bir çok umut dolu düşünce....
bunlar sadece benim değil, en pozitiften en negatifimize kadar, hepimizin aklına gelecek.
bu düşüncelere kapılıp gitmek veya gitmemek bize kalmış...
hakkımızda hayırlısı.
tekrar belirteyim, ben malesef pek şansımız olmadığını düşünüyorum.
ama inşallah, bir mucize olur.
sonuçta takımın başında çok şükür benim gibi
* pesimist bakan bir değil, efsanemiz fatih terim var.
allah utandırmasın.
ben utanmaya razıyım bu kadar negatif baktığım için.
