benim için hayatım boyunca gördüğüm en anlamlı, en hikayesi olan ve en iyi oynadığımız şampiyonluktur. kimse farkında değil ama bence 21. yüzyılın en iyi galatasaray’ına şahit olduk. yıllar sonra bile gelip burada okuyabileceğim, çocuklarıma ben böyle bir galatasaray izledim diyebileceğim bir entry yazmak istiyorum.
öncelikle sezon başından başlayalım. bir önceki sezonu 13. bitirmiş, kadrosu neredeyse dökülen, yönetimi ve teknik direktörü değişmiş bir galatasaray sezona başlayacaktı. fikstür çekildiğinde ise fenerbahçe derbisi sondan 2. hafta bizim sahamıza oynanacaktı. fenerbahçe 2012 yılının intikamını almak için sami yen’e gelecek ve burada kupa kaldıracaktı.
ben fikstür çekildiğinden barış alper’in ankaragücü maçındaki golüne kadar hep bu ihtimalden korktum. her maçı ayrı bir stres ile izledim. deprem nedeniyle hatay ve gaziantep çekilince eyvah dedim. çünkü son hafta fenerbahçe ve galatasaray, hatay ve gaziantep ile oynayacak dolayısıyla şampiyonluk maçı direkt bizim sahamızda oynanacaktı. deprem arası dönüşünde lale orta şov başlayınca iyice gerildim. ama o kadar sağlam ve kaliteli bir takımdık ki bunların hepsini aşarak şampiyonluğa yürüdük.
belki şu an zafer sarhoşu hatırlamayanlar olacaktır ama 26. ve 31. haftalar arası süper lig’de inanılmaz olaylar oldu. mhk başkanı çıktı 2’si direkt fenerbahçe 3’ü direkt galatasaray aleyhine 5 ayrı maçta çok kritik hatalar olduğunu açıkladı. yetmedi bu açıklamadan 3 gün sonra dalga geçer gibi ankaragücü maçında fenerbahçe’ye bir saçma penaltı ve başakşehir maçında başakşehir’e bir saçma kırmızı kart daha verildi. göz göre göre fener’i itiyorlardı artık. böyle bir ortamda biz bile böyle gerildiysek futbolcular nasıl gerilmesin ?
şimdi sezonun asıl aktörlerine gelelim. önce yönetimimiz ile başlayalım. başkanımız
dursun özbek bir önceki başarısız döneminden sonra tekrar galatasaray başkanı oldu. ama bir önceki dönemde yaptığı hataları asla yapmadı. ağırlığı olduğunu anladı. sadece gerektiği yerlerde konuştu. şampiyon olduğumuz günden sonra ise haklı olarak sürekli konuştu. başkan dediğin böyle olmalıdır. önce hiyerarşi olarak alt kademe yöneticileri öne sürer sonra kendisine ihtiyaç olduğunda çıkar az ve öz konuşur. dursun başkan bunu bu sezon çok iyi yaptı.
bir diğer yönetim kurulu üyemiz, göz bebeğimiz, galatasaray’ın geleceği, sayın
erden timur. siz sadece iyi kadro bir kadro kurarak şampiyonluk yaşamadınız. siz direkt bana göre kulübün kaderini ve çehresini değiştirdiniz. galatasaray’ın ne olduğunu genç nesile anlattınız, eski nesile ise tekrardan hatırlattınız. biz geçmiş senelerde öyle bir zehirlenmişiz ki 96-2000 arasını ve 2011-2013 arasını görenler bile burada cicaldau’ya sabredilsin, halil dervişoğlu yeni nesil santrafor, taylan dinamik orta saha diye geziyordu. 2 sene daha geç kalsaydınız belki de kimliğimiz değişecekti. ama siz gelir gelmez avrupa kupalarında bile olmayan galatasaray’a dünya yıldızlarını getirip beyler kendinize gelin dediniz. kafamıza vura vura galatasaray’ın ne olduğunu tekrardan bize hatırlattınız. sağolun varolun…
sıra teknik ekibe geldi.
okan buruk hocam. ben bu sözlükte 2020 yılında yazar oldum. yazar olduğum günden galatasaray’ın başına geçtiğiniz 2022 haziran’a tam 16 kere başlığınıza yazdım. sizi hep galatasaray’ın başında görme hayali kurdum. bana göre burda herkesin hayal ettiğinden daha büyük bir kariyere sahip olacaksınız. sürekli 2001 yılındaki ankaragücü maçı yüzünüze vuruldu ama siz kaderin bir cilvesi olarak cumhuriyetin 100. yılında ankara’da şampiyonluk yaşadınız. bir senenin birikintisi olarak o güzel oğlunuz ile ağlayarak şampiyonluk kutladınız. bu şampiyonluğu belki de en çok isteyen ve en çok hakeden insan sizsiniz. ben size hep inandım hocam. bundan sonra da inanmaya devam edeceğim. tırnaklarınız ile kazıyarak buraya geldiniz. başarısız bile olsaydınız takımın başına geçmeniz en doğru karar olacaktı. çünkü galatasaray hak edene hak ettiğini verir. akhisar’la kupa kazanan, başakşehir ile şampiyonluk yaşayan camianın öz evladı sırası gelince yuvasına dönmelidir. yuvanıza döndünüz ve muhteşem bir futbol ile bizi şampiyonluğa ulaştırdınız. gelecek sezonlar daha büyük hedeflere hocam…
şimdi gelelim sezonun asıl kahramanlarına futbolcularımıza. hani entrynin başında dedim ya hikayesi en bol olan şampiyonluk diye. toplam 26 futbolcumuz var. 2-3 tanesini dışarıda bırakırsak istisnasız hepsi şampiyonluğumuzda çok kritik rol oynadı. hepsi çok kritik hikayelerde yer aldı.
mauro ıcardi : bu sezon ki performansı kelimeler ile anlatılmaz belki de. şampiyon olmuş takımlara karşı 8 resmi maç oynadı ve sekizinde de gol attı. o suratında ki sempatik ifadesi ve ara sıra parlayan güney amerikalı damarı. ben hayatımda bir futbolcuya bu kadar bağlandığımı hatırlamıyorum. ıcardi’siz galatasaray futbol takımı düşünemiyorum. bu transfer döneminde ki tek hedefim ıcardi’nin galatasaray’a gelmesi. emin olun sonrası çözülür. daha yazacak çok hikayemiz var. bizimle kal ıcardi.
lucas torreira : atom karıncamız. sezona çalkantılı başladı. performansı bir yukarı bir aşağı gidiyordu. babaannesinin vefatı sonrası 1 haftalık izin verildi. ankaragücü maçını kaçırdı, kadıköy deplasmanına yedek başladı. ama o günden sonra canıyla, başıyla, kanıyla oynadı resmen. belki de o mahcupluğu ile kendini takımına adadı. inanılmaz bir performans gösterdi.
fernando muslera : efsanemiz sana ne diyebiliriz ki. sayısız başarıların sayısız anıların oldu bizimle. iki ağır sakatlık yaşadın. ikisi de darbe sonucu gelen sakatlıklar. ama bu sezon trabzonspor maçında bütün gücüyle topa vurmaya gelen futbolcuya karşı tereddüt dahi etmeden o ayağını yine araya soktun. sonrasında yeniden sakatlandın. sen benim canlı gözlerle şahit olduğum en büyük efsanelerden birisin. kariyerinin sonuna yaklaştığın her an hüzünleniyorum.
victor nelsson : savunmamızın bel kemiği. bebek gibi suratı var ama yeri geldiğinde nasıl kudurtucu olduğunu fenerbahçe maçında gördük. inanılmaz oynadı bu sezon. istanbulspor maçında kafasına dikiş atıldı maçın sonlarına doğru öyle bir müdahale yaptı ki resmen bizi ipten aldı. gitsen de kalsan da bu taraftarın gönlüne çoktan girdin aslan parçası.
sacha boey : seson başında kampa bile alınmıyorsun. dubois sakatlanmasa belki de 1 milyona fransaya döneceksin ama bir anda sezonun ilk maçında 11 başlıyorsun. 10 ay sonra ise 25 milyon bonservis bedeli çekiyorlar. inanılmaz bir hikaye. karagümrük maçında attığın o gol sayesinde sonrasında her maçta beraberlik cepte hakkımız oluştu. bu durum takımı başakşehir, istanbul, sivas ve ankaragücü maçlarında inanılmaz rahatlattı. bu 4 maçta da berabere kalsak avantaj hala bizde demek çok çok önemli bir durumdu. sağol sacha. umarım gelecek yıllarda seni fransa’nın sağ bekinde göreceğiz.
kerem aktürkoğlu : son yılların mental olarak en güçlü türk futbolcusu. 3. lig’den gelmişsin. ne yaparsan yap sürekli eleştiriliyorsun. gol ve asist yaptığında bile küme düşen takımda iyi gözüküyor diye eleştiri al, yeni sezona çok kötü başla ama sonra dünya yıldızları ile dünya yıldızı gibi oyna. ocak ayında asisti olmayan adamın şampiyonluk maçında 3 asist yaparak ligi asist kralı bitirmesi bile mentalinin ne kadar güçlü olduğunun ve ne kadar çalışkan olduğunun göstergesi. sağol kerem. seni kaptan yapanlar ne kadar doğru karar vermiş hepimiz öğrenmiş olduk.
abdülkerim bardakcı : sezon başı rakip takımın başkanı tarafından küçük düşürelerek ezeli rakibine geldi. yerli kuralında elimizi inanılmaz rahatlattı. yetmedi sezon boyunca aslan gibi oynadı. o da yetmedi ümraniye maçında gol attıktan sonra bir de inanılmaz asist yaparak 3 puanı getirdi. o da kendi hikayesini yazdı. abdülkerim olmasaydı ne bu kadro kurulur ne şampiyonluk gelirdi. öyle bir etki yarattı. ileride kaptanlık pazubandı ile formamızı terlettiğin günleri görmek dileğiyle…
dries mertens : 35 yaşında galatasaray’a geldi. efsanesi olduğu napoli’nin şampiyon olacağı neredeyse aralık ayında belliydi. ona rağmen yaşına başına bakmadan her dakika mücadele etti. belki de kariyerinde ilk defa orta saha olarak 35 yaşında oynadı ama bir kere bile şikayet etmedi. ıcardi, oliveira ve torreira’nın olmadığı istanbulspor, sivasspor ve ankaragücü maçlarında bizi ipten aldı. attı ve attırdı. emeğine yüreğine sağlık mertens.
sergio oliveira : takıma en önce katılan transferimiz. kimse yokken orta sahada bizi ayakta tuttu. beşiktaş deplasmanı hariç bütün derbilerde muazzam oynadı. kadıköy’de açılışı kendisi yaptı. sami yen’de beşiktaş ve trabzon maçlarında resital sundu. sağol varol maestro.
milot rashica : ne zaman sağ kanadımıza yerleşti takım o zaman akmaya başladı. oliveira ve mertens’in fiziksel yetersizliklerini hiç gücenmeden sağ kanat oyuncusu olarak kapatmaya çalıştı. şampiyonluk maçında 70 metre depar atarak rakip hucümunu kesti. bu kadar kaliteli futbol oynayabildiysek kendisinin son taşı koyması sayesindedir. umarım bizimle kalırsın milot. sen bize daha çok lazımsın.
leo dubois : 2 sene önce fransa milli takımı sağbek oyuncusuydu. galatasaray’a geldi boey’un arkasında kaldı. sol beke geçti yabancı sınırına takıldı ama hiçbir zaman şikayet etmedi. inanılmaz bir profesyonel davranış gösterdi. giresun maçında attığı gol ile o da kendi hikayesini yazdı.
nicolo zaniolo : deprem felaketi üzerine geldi. çok büyük psikolojik sorunları varken ülkece büyük bir depresyon içinde olan insanların yanına geldi. ilk maçında sonradan oyuna girip 3 puanı bize getirdi. sezon finalinde ise fenerbahçe’ye karşı şov yapıp gelecek adına umut verdi. seneye de bizimlesin nico. seni bırakmıyoruz.
barış alper yılmaz : sezona 5. kanat olarak başladı. çoğu zaman eleştirildi ama çok iyi yerde bitirdi. iç sahada oynadığımız 2 derbide de ilk golün asistini yaptı. sivas maçında son dakika gol atarak 3 puanı getirdi. şampiyonluk golünü atmak da ona nasip oldu. seni çok güzel bir kariyer bekliyor. inşallah üzerine koyarak devam edersin.
fredrik midtsjö : rotasyon oyuncusu olarak katkı verdi. ilk maç gomis’e asist yaparak 3 puan getirdi. ama midtsjö için yetmedi. en kritik maçta rakip ceza sahasına çekilmişken tek gol seçeneğimiz uzaktan bir şuttu. o da son dakika o şutu çıkardı ve bize 3 puanı getirdi. belki de şampiyonluk golünü attı.
bafetimbi gomis : sezon başında takım ortada yok. geçen sezondan oyuncular ile maça çıkıyoruz ama galibiyet almamız şart. 2 tane maç son dakikalara berabere giriyorsun. ikisinde de son dakika gomis atarak bizi ipten alıyor. belki de daha başlamadan bitecek sezon inanılmaz bir hikayeye dönüşüyor. sağolasın bafe. bu şampiyonlukta da katkın çok büyük.
juan mata : kariyerinde her şeyi kazandı. tek eksik lig şampiyonluğu için galatasaray’a geldi. saha dışı inanılmaz katkı verdi. saha içinde de hatayspor maçında 2 gol atarak kendi taşını koydu. her zaman güzel hatırlanacaksın mata. yolun açık olsun…
kazımcan karataş : kariyerine santrafor başladı. geçen sezon altay ile 10 maçlık solbek performansı sayesinde galatasaray’a geldi. tam 11’e monte olacakken sakatlık geçirdi. karagümrük ve beşiktaş’a kaybedilen puanlar sonrası en kritik dönemde 20 yaşında tekrar 11’e döndü. ankaragücü maçı hariç ayağı titremedi bile. oynadığı 5 maçta kalemizde 1 gol gördük. umarım galatasaray’ın gelecekte ki tartışmasız sol beki olursun. sağol kazımcan.
berkan kutlu : geçen sezonun en tepki alan oyuncusu. bu sezon oynadığı her maç canını dişine taktı. 2 fenerbahçe maçında da orta sahayı sürklase etti. çocukluk aşkı ile şampiyonluk yaşadı.
yunus akgün : altyapıdan çıkan cevherimiz. trabzon maçında oyuna girdikten sonra takımın çehresini değiştirdi. penaltı aldırdı. sayısız kilit pas verdi. derbide maçın adamı olarak kendi hikayesini yazdı.
okan kocuk : bu sezon tek bir 90 dakika oynadı. liderlik maçında istanbulspor karşısına çıktı. son dakikada öyle bir kurtarış yaptı ki bütün momentumu almamızı sağladı. takımını bir daha hiç inmemek üzere lider yaptı.
emre taşdemir : 14 maçlık serinin ilk maçında rashica’yı oynatabilmek için sahaya çıktı. karagümrük maçında 1 gol 1 asist yaparak 3 puanı aldırdı. sonrasında beşiktaş ve başakşehir maçlarında da sahadaydı. en kritik dönemlerimizde türk statüsü ile takımı çok rahatlattı.
emin bayram : bir başka altyapı cevherimiz. abdülkerim’in olmadığı maçlarda hiç sırıtmadı. çok kritik bir dönemeç olan giresunspor maçında kusursuz oynadı. ilk şampiyonluğunu kazandı.
sam adekugbe : sezona hatayspor ile başladı. çok büyük acılar çekti. sonrasında galatasaray ile şampiyonluk yaşadı. şampiyonluk kutlamasında hüngür hüngür ağladı. yerli kuralında elimizi rahatlattığı maçlar oldu. çok trajikde olsa kendi hikayesini yazdı.
dediğim gibi inanılmaz hikayeli ve özel bir sezon oldu. galatasaray tarihi boyunca ikinci şansı ilk kez hakeden bir başkan, oğlunun losemiyi yenmesiyle oğluna galatasaray ile şampiyonluk sözü vermiş bir hoca, sezon başı ıskartadayken bir sakatlık yüzünden 11 çıkan ve formayı bırakmayan sağbek, rakip takım başkanı tarafından azarlanıp ezeli rakibine giden bir yerli stoper, tek 90 dakika oynayıp sezonun en önemli kurtarışını yapan yedek kaleci, son dakikalarda 2 maç alıp yarıştan kopmamamızı sağlayan yedek santrafor. bunlar normal hikayeler değil. kader resmen ağlarını galatasaray şampiyon olsun diye ördü bu sezon. rakibin onca ittirilmesine rağmen alınan bu şampiyonluk normal bir şampiyonluk değildir.
2011-2012 sezonunu izledikten sonra daha iyisini göremem diye düşünmüştüm. ama bu sezon lafımı yedim resmen. hem hikaye olarak hem oynanan futbol olarak o sezonu çoktan geçtik bile. 10 ay süren bir serüven. 1 kere dünya kupası 1 kere deprem felaketi ile birer ay ara verilmiş, şampiyonluk yarışı zamanında 2 kere seçim yaşamış ve 4 bay haftası geçirmiş bir takım her şeye rağmen 2.44 puan ortalaması ile 88 puan topluyor. bu inanılmaz bir durum. bu şampiyonluk düşünülenden de zor şartlar ile geldi.
bu sezon ile birlikte gelen rekorları ve istatistikleri de paylaşarak entry’i sonlandırıyorum. 2022-2023 sezonu seni hayatım boyunca unutmayacağım.
- ligin en çok net pozisyona giren takımı
- ligin en çok şut çeken takımı
- ligin en çok isabetli şut çeken takımı
- ligin en çok rakip ceza sahasında buluşan takımı
- ligin en çok korner kullanan takımı
- ligin en az gol yiyen takımı
- ligin en çok kalesini gole kapatan takımı
- ligin iç sahada en çok puan toplayan takımı
- ligin dış sahada en çok puan toplayan takımı
- 14 maç üst üste kazanarak gelen süper lig rekoru
- 2001-2002 galatasaray’ından sonra ligde bütün rakiplerini yenen ilk takım
- 2002-2003 beşiktaşın’dan sonra en yüksek puan ortalaması tutturan takım (2.44)
- 1996-1997 galatasaray’ından sonra en çok averaj yapan takım (56 averaj)
- 2013-2014 sezonundan sonra iç saha bütün derbileri kazanan ilk galatasaray takımı
- 3 puanlı sistemde en çok puan toplayan galatasaray takımı (88 puan)
- 2014-2015 sezonundan sonra fenerbahçe’yi mağlup eden ilk takım
- 1990-1991 sezonundan sonra fenerbahçe’yi iki maçta da mağlup eden ilk takım
- 2 maçta hem fenerbahçe’yi yenip hem şampiyon olan ilk ve tek takım
- fenerbahçe’ye karşı iki maçta da minimum 3 gol atan ilk ve tek takım
- süper lig tarihinde fenerbahçe ve galatasaray arasında iki maç skoru olarak en yüksek farka ulaşan ikinci takım (1960-1961 sezonu 7-1 gs, 2022-2023 sezonu 6-0 gs)
