türkiye'de bir spor kulübünün, 2002'de saltanatı başlayan bir topluluğa ilk mağlubiyetini yaşattığı, ardından haziran ayında
her şeyin güzel olmasıyla bir zulüm devrinin kapanışına ön ayak olmasıdır.
futbol bazen spordan fazlasıdır.
2020'li yıllarda dileğim:
2010'lu yılların sonunda ilk yumruğu yemiş bu topluluğun bu güzelim ülkenin yakasından düşmesidir.
insanlar açlık sebebiyle intihar etmesin.
bir baba, evladının isteğini karşılayamadığı için canına kıymasın.
18 yaşına getirilmiş pırıl pırıl bir kız, adalet sistemindeki rezillikten dolayı ölmesin.
kadına şiddet ve tecavüze bir şekilde "kılıf" bulan bu zihniyet gün yüzü görmesin.
bir tren faciasında evladını kaybetmiş anne ile ilgili soruşturma başlatılmasın.
kredi kartına dahi sahip olamayacak bir çocuk "terörist" damgası yemesin.
bu zihniyetin linciyle ölmüş, darp raporu dahi alamamış bir gencin annesi meydanlarda yuhalatılmasın.
ülkenin vatan bağı yüksek, işini ahlakıyla yapan gazetecisi, komutanı, siyasetçisi ahlaksızca iftiralarla ölüme terk edilmesin.
sağlık, huzur, para tabi ki önemli şeyler. ama sizden kurtulalım, gerisi zaten gelecek.
insanların ertesi güne uyanmak için can attığı, kendisi ya da sevdiği sokağa çıkarken endişelenmediği, istediğini içip-giyebildiği bir türkiye diliyorum.
bu vesileyle hepinizin yeni yılını kutlarım.